رمضان و بی‌آماری مطلق قیمت ها
بهمنی در حالی چنین موضع‌گیری کرده است که هیچ توضیحی درباره انتقاد‌های مجلس نداده و در واقع این عبارت «کاری نکنید که سازمان‌های کشور، از ترس اینکه زیر سوال بروند، از اعلام آمارهای واقعی خودداری کنند» به ظاهر نوعی تهدید است.
سوال اینجاست که مگر رسانه‌ها می‌توانند جز آمارهای رسمی روی آمار دیگری تحلیل ارایه دهند و آیا در هفته‌های گذشته آماری باقی مانده که رسانه‌ها «کاری نکنند»! امروز مهم‌ترین نیاز یک رسانه اقتصادی با توجه به نزدیکی ماه رمضان، همان قیمت خرده‌فروشی مواد غذایی است که اصلا وجود ندارد که بتوان روی آن تحلیلی ارایه کرد.
به ماه رمضان نزدیک می‌شویم. از قدیم، دو شب در ایران برای سفره‌ها حکم کابوس را داشته؛ شب عید نوروز و شب ماه مبارک رمضان. در این مقاطع است که همیشه قیمت مواد غذایی تغییر می‌کرده و می‌کند، موضوع هم ارتباطی به دولت‌های هفتم و هشتم و نهم و… حتی یازدهم هم ندارد.
مکانیزم بازار می‌گوید افزایش تقاضا یا کاهش عرضه همیشه می‌تواند روی بازار تاثیرگذار باشد. امروز حدودا یک هفته به آغاز ماه مبارک رمضان باقی مانده و درست در همین زمان، انتشار آمار قیمت خرده‌فروشی مواد غذایی متوقف شده است. پیش از این بانک مرکزی این آمار را به صورت هفتگی منتشر می‌کرد، حال اینکه این آمار چقدر با قیمت‌های مغازه‌ها و فروشگاه‌های گوناگون تفاوت داشت، خود بحث مفصل‌تری داشت، اما به هر سو این آمار خوب یا بد، از سال‌ها قبل ارایه می‌شد.
اما از هفته منتهی به ۲۷ خرداد، کمتر از یک ماه مانده به ماه مبارک و در زمانی که قیمت خوردنی‌ها بطور متوسط بر اساس همان آمار افزایش ۱۸۰درصدی نشان می‌دادند بی‌سر و صدا انتشار آمار مزبور متوقف شد؛ توقفی که تاکنون نیز ادامه دارد.
ما درباره آمارهای مربوط به بخش صنعت (که بعضا نهایتا تا سال ۸۸ ارایه شده‌اند و حدودا دو سال است آمار جدیدی داده نمی‌شود) صحبت نمی‌کنیم، همان قیمت خرده‌فروشی مواد غذایی هم دیگر ارایه نمی‌شود. سوال اینجاست که مگر شرایط بحرانی به وجود آمده که بانک مرکزی از ارایه این آمار خودداری می‌کند. پاسخی معمول داده می‌شود که از این پس مرکز آمار مسوول ارایه آمارها شده است؛ خب در مرکز آمار هم قیمت خرده‌فروشی مواد غذایی داده نمی‌شود.
در واقع گزارشی به نام «قیمت خرده‌فروشی مواد غذایی» اصولا از ۲۷ خرداد به این سو به فراموشی سپرده شده است و عجیب آنکه این فراموشی درست در شب ماه رمضان اتفاق افتاده است. در حالی که همزمان با انتقال مسوولیت انتشار آمارهای اقتصادی از بانک مرکزی به مرکز آمار، چند هفته‌یی می‌شود که برخی آمارهای هفتگی و… پا در هوا باقی مانده‌اند، محمود بهمنی، رییس کل بانک مرکزی هفته گذشته در ششمین گردهمایی اعضای شورای گفت‌وگوی دولت و بخش خصوصی، از اعلام آمارهای غیرواقعی از وضع اقتصاد کشور انتقاد کرد و خطاب به کسانی که آمارهای کشور را زیر سوال می‌برند، گفت: کاری نکنید که سازمان‌های کشور، از ترس اینکه زیر سوال بروند، از اعلام آمارهای واقعی خودداری کنند، زیرا این امر لطمه جدی به اقتصاد کشور وارد می‌کند.
بهمنی در حالی چنین موضع‌گیری کرده است که هیچ توضیحی درباره انتقاد‌های مجلس نداده و در واقع این عبارت «کاری نکنید که سازمان‌های کشور، از ترس اینکه زیر سوال بروند، از اعلام آمارهای واقعی خودداری کنند» به ظاهر نوعی تهدید است.
سوال اینجاست که مگر رسانه‌ها می‌توانند جز آمارهای رسمی روی آمار دیگری تحلیل ارایه دهند و آیا در هفته‌های گذشته آماری باقی مانده که رسانه‌ها «کاری نکنند»! امروز مهم‌ترین نیاز یک رسانه اقتصادی با توجه به نزدیکی ماه رمضان، همان قیمت خرده‌فروشی مواد غذایی است که اصلا وجود ندارد که بتوان روی آن تحلیلی ارایه کرد.
این دغدغه روزنامه‌نگاران یا اصحاب رسانه یا لفظ ناشایستی که برخی مدیران برای رسانه‌های منتقد تحت عنوان «سیاه نمایی» به کار می‌برند نیست، این دغدغه یحیی آل‌اسحاقی است که از ابتدا تا به حال در خدمت اقتصاد جمهوری اسلامی ایران بوده و دست بر قضا پایگاه سیاسی‌اش هم از محافظه‌کار‌ترین جناح‌های سیاسی کشور یعنی موتلفه اسلامی است. چهره‌یی مثل یحیی آل‌اسحاق هم در آخرین نشست هیات نمایندگان اتاق بازرگانی تهران از عدم عدالت اطلاعات اقتصادی گله کرده بود، همین دغدغه را هم دکتر نهاوندیان چهره نزدیک به دیگر اصولگرای مشهور کشور یعنی لاریجانی مطرح کرد.
—————————
این مطلب در روزنامه اعتماد مورخ ۲ مرداد ۱۳۹۰، صفحه ۴ منتشر شد
