مطرح شدن وی نه به دلیل فعالیتش در عرصه تولید، که به خاطر تاخت و تازهایش به بانک ها و کالاهای کره ای بوده است. او و معاون رسانه ای اش حمیدرضا غزنوی که در فضای سکوت سایر فعالان اقتصادی، در پس عناوین و القابی چون رییس هیات مدیره انجمن تولیدکنندگان لوازم خانگی و سخنگوی این انجمن و انجمن کارآفرینان ایران که همگی صرفا پوسته است و محتوایی ندارد و به موازات سایر انجمن های فعال قدیمی در این حوزه ساخته و با بودجه مستقیم دیانی اداره می شوند، به تخریب ، اتهام زنی و پرونده سازی برای سایر رقبا مبادرت می کنند. متاسفانه رسانه های اقتصادی نیز به شدت با استقبال از فضای پرتنشی که این دو ایجاد می کنند، ناخواسته باعث مطرح شدن کاذب این افراد شده اند چرا که در سال های اخیر هر جا و به هر شخص حقیقی یا حقوقی که خواسته اند تهمت و افترا زده اند و یک رسانه نبوده که به اتهام های علیه آنها بپردازد. دیانی که همواره در سال های اخیر به بانک ها و فعالیت های آنها تاخته، پس از مدتی مشخص شد که مجموعه اقتصادی او سهام دار بلوک عظیمی در بانک گردشگری و سینا است .
او مدتی هم در پی اخذ مجوز تصاحب بانک مهر اقتصاد از ستاد مشترک نیروهای مسلح بود که با فرمان رهبر برای خروج نظامی ها از بانک داری کلا منتفی شد. دیانی پس از مدتی به دلیل مشکلاتی که بانک ها در عدم اعطای تسهیلات به وی و قرار دادن او در لیست سیاه پیدا کرد، به شکلی کاملا واضح انتقاد از بانک ها را تعطیل کرد.(با یک سرچ در گوگل و نگاه کردن به تاریخ مطالب او علیه بانک ها متوجه این تغییر رویکرد و سکوت یکباره می شوید)
او همواره بزرگترین منتقد واردات و حضور کالاهای کره ای در بازار ایران بوده و از آن به خیانت بزرگ اقتصادی یاد کرده است. به نحوی که هر جا کلمه ای از کالای کره ای در گوگل جستجو شود نام او یا معاونش غزنوی به چشم می خورد. تا اینجای کار مشکلی نیست. اما جالب اینجا است که همین منتقد بزرگ، سال ها است که نماینده انحصاری واردات و مونتاژ محصولات دوو کره در ایران است و حتی چند سالی است برای خرید دوو، سرمایه سنگینی را از کشور خارج کرده و تا امروز طبق گفته او بازگشتی نداشته است. سرمایه ای که با دلار دولتی ۱۲۰۰ تومانی خارج شد و سال ها است هیچ خبری از آن نیست! حال این سوال پیش می آید که اگر کالای کره ای خوب نیست و به اقتصاد ضربه می زند و دولت کره جنوبی در خط اول تحریم های علیه ایران است(عین جمله دیانی در گفتگو با رسانه ها) چرا وی نه تنها خریدار که وارد کننده انحصاری دوو در ایران است و هزینه های سنگینی برای تبلیغ و تقویت جایگاه این برند در ایران (مثل شب های پنجاه میلیونی دوو و تبلیغات سنگین رسانه ای و مبلمان شهری) می کند؟ چرا در عین وجود تعداد زیادی فروشگاه های زنجیره ای معتبر در کشور، با مشارکت کره ای ها ، فروشگاه های زنجیره ای سی یو را افتتاح و راه اندازی کرده است ؟ آقای دیانی مرگ خوب است اما برای همسایه!؟ ایشان و معاونش در لباس تولید و با بهره برداری از تریبون تولید ملی در رسانه های رسمی و برنامه های شبکه خبر به تسویه حساب های شخصی و رقابت های غیر اخلاقی با سایر رقبا پرداخته و سایر برندهای معروف کره ای مثل سامسونگ و ال جی که در چند سال اخیر بیشترین حجم تولید در قالب CKD را داشته اند( مثل خود اسنوا و دوو) متهم به مونتاژ کاری و سرهم بندی می کنند! خبرنگارانی که از مجموعه خطوط لوازم خانگی کشور دیدن کرده اند به وضوح شاهد این تناقض و ادعای کذب مدعیان تولید ملی بوده اند که ما در کشور در هیچ شرکتی توانایی تولید صد در صدی محصولات را نداریم و تمامی برند ها برای توجیه اقتصادی مجبور به واردات برخی قطعات از کشورهای مادر هستند.
پس اتهام مونتاژ کاری به یک سری شرکت و خود را تولید کننده ملی دانستن یک دروغ فاحش و تنها برای بهره مندی از مواهب این شعار است. در هر حال دیانی و اطرافیانش که به شدت از مذهب و اعتقادات مذهبی بهره برداری می کنند(متولی زینبیهاصفهان و حامی برخی مجموعه ها درشهر قم) با روش هایی افراد مختلف و انتصاب نزدیکان مسوولین در پست های مدیریتی گروه انتخاب (م. ت)و یا سهم دادن از مجموعه های پتروشیمی تا سطح عالی وزارتخانه ها و یا پرداخت هزینه های تبلیغاتی و اداری و دفتری نمایندگان ، توانسته اند کار خود را به بهترین شکل ادامه دهند.
در روزهای آینده نیز با یک خیمه شب بازی جدید و تجمع کارگران انتخاب در خیابان سئول جلوی سفارت کره جنوبی، شاهد پرده جدیدی از مظلوم نمایی انتخاب و نهایتا درخواست برای یک وام سنگین بدون بهره جدید در نظام مالی کشور مواجه خواهیم بود. تجمعی که در شرایط بحرانی سیاسی و اقتصادی کشور، کسب مجوزهای آن نیز از مراجع ذیصلاح دولت اعتدال جای بسی شگفتی و ابهام دارد.
