پرچم چینی ایران/چینی ها حتی جانماز ما را تامین می کنند
انواع وسایل ضد شورش، دفاع شخصی و باتوم های چینی در بازار داخل وجود دارند
شرکت های چینی از »کلاهخود« مراسم تعزیه گرفته تا »حلقه های فلزی« زنجیر را تولید و عرضه می کنند
انواع زنجیر بچه گانه چینی(جهت استفاده در عزاداری های محرم) بین ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ تومان و نوع بزرگ آن نیز بین ۲۵۰۰ تا ۴۰۰۰ تومان عرضه می شود
مهر های هوشمند یا رکعت شمار – دسته ای از مهر ها که با سازوکار خاص خود مناسب برای افراد سالمند و »کثیرالشک« هستند که علاوه بر مهر بودن، موجب از بین رفتن شک در نماز هم می شوند – که محصول یک دهه اخیر بوده و عمدتا چینی هستند
مدتی است که عرضه سجاده های چینی که سفری بوده و بسیارمورد توجه شرکت های تبلیغاتی قرار گرفته اندکی بازار جانماز و سجاده های ایرانی را تحت تاثیر قرار داده است
این روزها همه از کشتار مسلمانان در چین می گویند اما چینی ها از مدت ها پیش بازار کالاهای ملی و مذهبی ایران، پرجمعیت ترین کشور شیعه را تصاحب کرده اند. جنس چینی حتی به زیر پیشانی ما شیعیان هم خزیده وما هرگز نفهمیده ایم جانماز و مهری که با آن نماز می خوانیم ساخت همان کشوری است که این روزها مسلمانان را لت وپار می کند. تاپیش ازاین،کفش و کیف و لباسمان چینی بود، حالاجانماز و تسبیح و مهر مکانیزه چینی هم داریم. این چشم بادامی های پر تلاش این روزها از مهر ونماز ما هم گذشته اند وحالادست گذاشته اند روی کالاهای سنتی ما.کار به جایی رسیده که سیر و رب گوجه فرنگی و نمک چینی هم سر سفره ما آمده اما تاسف بارتر این است که مدیران ما پرچم های ایران ساخت چین روی میز خود می گذارند و لباس شخصی ها – که هرگز هویت آنها بر کسی فاش نشده- با باتوم ها وشوکر های ساخت چین به »خس وخاشاک« حمله می کنند. چینی ها ما را محاصره کرده اند و نه تنها در صنعت نفت ما که در بازار کوچک شاه عبدالعظیم و جانماز دوزهای مشهد و قم هم حضور دارند وبرای ما زنجیر عزاداری و کلاهخود تعزیه می سازند که جز ایران در هیچ جای دیگر دنیا کاربرد ندارد.کالاهای چینی، همه جا هستند، از تسبیح، مهر، قلیان، تنباکوی میوه ای، پلیور و دوچرخه گرفته تا لباس زیر و وسایل پیشگیری از بارداری، همه چیز در ایران چینی »هم« دارد، حتی »پرچم ایران« چینی هم داریم! هرچقدر کالاهای اروپایی و آمریکایی در ایران نایاب و گرانقیمت هستند، در عوض جنس چینی همه رقم، ارزان. سری به بازارهای کفش بزنید، اگر کفش ملی، بلا، تولیدکنندگان کوچک کفش ورشکست شده اند یا در آستانه ورشکستگی هستند، در عوض هر روز یک برند که حتی آرم آن کپی استپ از کشور دوست و برادر »چین« در ایران، کیش، قشم، تهران، بالای شهر، پایین شهر و… هرجاکه پول باشد افتتاح می شود. خیلی از کشورهای توسعه یافته ورود کالاهای بی کیفیت چینی، تازه از نوع درجه یک آن را ممنوع کردند، این در حالی است که اجناس درجه دو و سه که چین نمی تواند به کشورهای توسعه یافته و بعضا درحال توسعه صادر کند را گمرک ایران با آغوش باز پذیراست. کاش لااقل جنس چینی خوب بود، بدبختی آنجاست که اجناس درجه دو و سه که چین نمی تواند به اروپا و آمریکا صادر کند، از بازار ایران سر در می آورد. و مسوولان هم سکوت معناداری کردند. موضوع تا آنجا ادامه پیدا می کند که با بخشنامه برخی اجناس بنجل چینی از گمرک رد می شود و در این بین آنچه به جایی نمی رسد فریاد حقوق مصرف کننده است که جنس را به نام ایتالیا می خرد در حالی که چینی است.
شعارهای جدید
این روزها گوش ما به شعار عادت کرده اما روزی که شنیدیم در نماز جمعه علیه دو کشور سابقا کمونیستی شعار داده شده،تعجب کردیم.روزی که اکبرهاشمی رفسنجانی در نماز جمعه تهران حاضر شد تا به غیبت طولانی اش پایان دهد،بعضی نمازگزاران تهرانی علیه دو کشور روسیه وچین شعار دادند.درحاشیه نماز جمعه آن روز،مردم بحثی قدیمی را پیش کشیدند که قبل ازآن، هم دراینترنت دنبال شده بود وهم از سوی تولیدکنندگان ایرانی بارها شنیده بودیم. آن روز مردم که تعدادشان کم نبود،برای نخستین بار به صورت گسترده،از تحریم کالاهای چینی سخن گفتند.بحثی که پیش ازاین بارها توسط تشکل های اقتصادی وفعالان بخش خصوصی مطرح شده بود.به این ترتیب به نظر می رسد مردم برای نخستین بار کنار تشکل های اقتصادی وتولیدی قرار گرفته اند تا کالاهای بی کیفیت کشوری که دولتش سرکوبگری می کند را تحریم کنند.این درحالی است که سایه کالاها وسیاست والگوی چینی،بدجوری بر زندگی ما سایه افکنده است.
پرچم ایران: Made In China
هنوز ۶ ماه نگذشته؛ بهمن ماه سال ۸۷، در راهپیمایی پرشکوه ایرانیان در ۲۲ بهمن، برای اولین بار بعد از پیروزی انقلاب پرچم های کوچک ایران در حجم بسیار گسترده ای بین راهپیمایان توزیع شد. همه جای دنیا معمول است، پرچم های کوچکی که در فستیوال ها و راهپیمایی ها به دست بچه ها و بزرگترها می دهند تا نشان دهنده حس میهن دوستی ایشان باشد. در پرچم سه رنگ ایران هم نشانه های میهن دوستی هست، هم نشانی از اسلام. اما نکته آنکه در پایه پرچم، نام سازنده آن »چین« قید شده بود: »made in china«. چین را این روزها خوب می شناسیم. کشوری که حاکمانش مسلمانان را می کشند و مراجع ایران هم نسبت به بی تفاوتی مقامات چین این روزها مدام هشدار می دهند. مباحث ایدئولوژیک سر جای خود، کشوری که مقامات ایران پرچم ایران را برای استفاده در راهپیمایی سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی از آن وارد می کنند، کمر تولیدکنندگان داخلی را هم شکسته و حالانشان سه رنگ میهن دوستی ما از چین وارد می شود. به نظر نمی رسد ساخت این پرچم های کوچک نیاز به تکنولوژی خارق العاده ای داشته باشد که تولیدکنندگان داخلی از آن بی نصیب مانده باشند و بالاجبار باید از چین وارد شود.
باتوم و شوک الکتریکی: Made In China
البته مشخص نیست که در ایران مدل توسعه متعادل، نامتعادل، صنایع جایگزین، صنایع مادر یا… کدام مدل مورد استفاده است اما کشورهای جهان سوم در هر حال که رو به توسعه باشند، تلاش می کنند تا لااقل بخشی از نیازهای ساده خود را که به تکنولوژی های انحصاری نیاز ندارد، خودشان تولید کنند. در این مسیر برای پاگرفتن این حرکت، دولت تا حدی با وضع پاره ای قوانین مثل تعرفه های واردات یا ممنوع کردن واردات برخی کالاها به تولید کنندگان داخلی مهلت می دهد تا سرپا بایستند. باتوم ها عموما یا پلاستیکی یا فولادی هستند. برخی از آنها ساختار کمی پیچیده ای دارد برای مصارف خاص. در ایران گاهی از باتوم های چوبی هم استفاده می شود. با این شرایط جای سوال است که آیا ایران که در زمینه نانوتکنولوژی به دستاوردهایی جهانی رسیده، ایا واقعا نیاز دارد از چین وسایل ضد شورش و دفاع شخصی وارد کند؟! وسایل چینی مثل شوکرها، اسپری های اشک آور و… قابل قبول هستند اما باتوم و دستبند دیگر وسیله های پیچیده ای نیستند. با این حال شاید برایتان جالب باشد که بدانید انواع وسایل ضد شورش، دفاع شخصی و باتوم های چینی در بازار داخل وجود دارند. با این توضیح که طی چند سال اخیر شرکت های خصوصی معدودی به صورت تخصصی اجازه پیدا کردند تا وسایل نظامی و دفاعی را به کشور وارد کنند. این وسایل توسط شرکت هایی خاص به کشور وارد و تنها به نهادها و مراکز خاصی با طی مراحل لازم فروخته می شوند. شوکر های چینی حدودا ۴۰۰ الی ۵۰۰هزارتومان و باتوم ها هم در پیشرفته ترین انواع(فنری) ۱۵ هزار تومان قیمت دارند.
وسایل تعزیه: Made In China
از سازهایی مثل تبل که در دسته های عزاداری بگذریم، آنها اکثرا چینی هستند اما ورود چینی ها به کالاهای ریز و سنتی عزاداری جالب است. شرکت های چینی از »کلاهخود« مراسم تعزیه گرفته تا »حلقه های فلزی« زنجیر را تولید و عرضه می کنند که قیمت های مناسب و کیفیت های مشابه با انواع تولید داخل آنها سبب شده تا میزان استقبال مردم از این کالاها بیشتر شود.چینی ها تولیدات خود را حداقل ۲۰ درصد ارزان تر از تولیدات ایرانی عرضه می کنند، مثلاانواع زنجیر بچه گانه چینی(جهت استفاده در عزاداری های محرم) بین ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ تومان و نوع بزرگ آن نیز بین ۲۵۰۰ تا ۴۰۰۰ تومان عرضه می شود، در صورتی که نوع ایرانی این کالاها بین ۲۰ تا ۵۰ درصد گران تر هستند.»فانوس های چینی« برای استفاده در چلچراغ های دسته های عزاداری امام حسین(ع) هم مشابه چینی دارد. این فانوس های الکترونیکی به دلیل قیمت مناسب در ایام محرم و صفر بسیار مورد توجه هیات های عزاداری قرار می گیرند. حتی هیکلی (کمربند حمل چلچراغ) که تا چند سال قبل از همدان وارد بازارهای مصرف می شد طی یکی دو سال گذشته با چرم های مصنوعی چینی در دسته های عزاداری استفاده می شود.
مهرهای رکعت شمار: Made In China
در شهرهای مقدس به خصوص مشهد و قم، همچنین در کنار اکثر امامزاده ها، فروشگاه های خاصی به فروش کالاهای خاص مذهبی نظیر مهر، تسبیح، جانماز و… اختصاص دارند. انواع مهر که از اصلی ترین کالاهای این بازارها به شمار می روند یا از خاک مشهد مقدس ساخته می شوند که طبیعتا تولید داخل بوده یا از خاک سرزمین مقدس کربلاهستند که به گفته فروشندگان، در کشور عراق تولید و به کشور وارد می شوند. حدودا از یک دهه اخیر »مهر کربلا« در بازار های حاشیه اماکن مقدس به صورت گسترده وارد شد. پیش از آن نیز این مهر ها که از تربت مقدس سرزمین کربلاساخته می شدند، در بازار ایران که از اصلی ترین مصرف کنندگان این کالابه شمار می رود، وجود داشت اما با تغییرات و برداشته شدن برخی محدودیت ها در مرز های کشور، ورود این دست کالاها به کشور با سهولت بیشتری انجام شد. هم اکنون مهر های هوشمند یا رکعت شمار – دسته ای از مهر ها که با سازوکار خاص خود، مناسب برای افراد سالمند و »کثیرالشک« هستند که علاوه بر مهر بودن، موجب از بین رفتن شک در نماز هم می شوند – که محصول یک دهه اخیر بوده و عمدتا چینی هستند در تمام بازارها وجود دارند.
سجاده و تسبیح: Made In China
بازهم چینی ها. جانماز و سجاده عمدتا ً در ایران و به خصوص در دو شهر قم و مشهد تولید می شوند. در این شهرها کارگاه های متعددی به تولید جانماز و سجاده اختصاص دارد اما مدتی است که عرضه سجاده های چینی که سفری بوده و بسیارمورد توجه شرکت های تبلیغاتی قرار گرفته است اندکی بازار جانماز و سجاده های ایرانی را تحت تاثیر قرار داده است. جانماز و سجاده در انواع مختلف و از جنس پارچه های مختلف و دوخت های متفاوت در این بازارها وجود دارند. به طور کلی قیمت انواع جانماز و سجاده، براساس نوع پارچه و اندازه و دوخت سجاده و جانماز به طور متوسط از یک هزار تا ۱۰ هزار تومان متغیر است. تسبیح ها نیز در چهار دسته سنگی، گلی، چوبی و پلاستیکی وجود دارند که در بازار تمامی این تسبیح ها، نمونه های ایرانی،چینی و ترکی به چشم می خورد که طبیعتا قیمت نوع چینی ارزان تر و به تبع آن پرفروش تر است.
ماست، پنیر، خامه: Made In China (یا چینی ها رقیب گاوهای ایران)
ای کاش فقط اجناسی از این دست بود. انگار در ایران »گاو« هم نداریم! واردات بی رویه و بی دروپیکر شیر خشک که با آن ماست و لبنیات درست می کردند فروردین ماه همین امسال صدای دامپروران داخلی را درآورد. ماجرا از این قرار بود که دامداران به دلیل افزایش قیمت نهاده های مورد نیاز خود، قیمت شیر تولیدی شان افزایش یافت. دولت هم به واردات شیر خشک در حجم انبوه از کشورهایی مثل چین و نیوزیلند روی آورد. دامدارانی که در آستانه ورشکستگی قرار داشتند می گفتند: کارخانه داران (تولیدکننده مواد لبنی) با مخلوط کردن هر کیلو شیرخشک با ۱۰ کیلو آب آن را به قیمت ۲۵۰ تومان تهیه می کنند و نیازی به خرید شیر تازه از دامداران احساس نمی کنند. مصرف کننده بخت برگشته ایرانی، هر شب سر میز شام قاشق های ماستی که شبیه بستنی کش می آید را در دهان می گذارد، شک می کند که مزه ماست فرق کرده، روی پاکت را نگاه می کند نوشته: »تهیه شده با شیر تازه گاو« و خبر ندارد، گاو مزبور چشمانش بادامی بوده و شیرش خشک!
واردات با چه توجیهی؟
بدیهی است که در بازارهای دیجیتال و سایر تکنولوژی های همتراز یا صادرات فرش که در غفلت مسوولان و سیاستگذاران دیگر به دست چینی ها افتاده، چینی ها حضور دارند. اما در این گزارش تعمدا به ذکر مواردی پرداخته شده که در آنها از تکنولوژی خاصی استفاده نشده و تماما در داخل ایران ظرفیت تولید آنها وجود دارد. نکته جالب آنکه چین از یک طرف مسلمانان را در کشور خودش سرکوب و از طرف دیگر بازار کشورهای اسلامی نظیر ایران را به دست گرفته است. این در حالی است که شاید در بخش های خاصی واردات برخی کالاها برای جمهوری اسلامی ایران ضروری و واردات آنها از چین به صرفه باشد. اما به نظر نمی رسد پرچم پلاستیکی و پارچه ای ایران، باتوم، تسبیح و… کالاهای پیچیده ای باشند که کشورما ناگزیر از واردات آنها باشد.
* در این گزارش از آرشیو سایت خبری آینده و روزنامه سرمایه استفاده شده است.
————————–
این مطلب در روزنامه اعتماد ملی > شماره ۹۷۳ ۳۰/۴/۸۸ > صفحه ۲۲ (اقتصادچینی)
با سلام و تشکر از مطلب مفیدتان
همیشه هنگام خواندن این مطالب درباره مسئله ای به فکر فرو رفته و ترس از گناهان بزرگی که در این رابطه در حال ارتکاب آنها هستیم وجودم را فرا می گیرد.
توجهتون را به این قسمت جلب می کنم:
“معامله و تجارت با کافران، اگر موجب ورشکستگی بازار مسلمانان شود حرام است و بر مسلمانان واجب است این گونه تجارت را ترک کنند[ . تحریر، ج ۱، ص ۴۸۷.] اگر روابط اقتصادی با کفار موجب تعطیل شدن منابع اقتصادی کشور یا رکود اقتصادی یا اصفحۀ ۱۰۱بین رفتن ثروت ملی کشور اسلامی شود حرام است[ . اقتباس از تحریر، ج ۱، ص ۴۸۷.] هر گونه رابطه با کافر که موجب سلطهء «اقتصادی یا سیاسی یا نظامی و یا فرهنگی» آنان بر کشور اسلامی یا مسلمانان شود حرام است.”
حال آنکه ما در حال تجارت با کشوری کمونیستی هستیم، کشوری با رژیمی ملحد که در حال سرکوب معنویات و ادیان مختلف در کشورش است!
جدا از ورشکستگی های بی شمار و خسارت های عظیمی که به اقتصاد کشورمان وارد گشته، در حال کمک به قدرتمند تر شدن رژیمی هستیم که نقض آشکار حقوق بشر و آزار اذیت مردم مذهبی کشورش در تمام مجامع بین المللی محکوم شده است!
برادران و خواهران عزیزم، بیایید کمی بیشتر به مسائل پیرامونمان بیاندیشم!
پیغمبر اکرم (ص) می فرماید: کسی که مسلمانی را اذیت کند، مرا اذیت کرده است و اذیت من، اذیت خدا است، چنین کسی در تورات و انجیل و قرآن لعنت شده است…
آیا ما در حال کمک به این آزار و اذیت نیستیم؟