بایگانی

بایگانی اکتبر

رقابت مورالس و چاوز در تهران

26 اکتبر 2010 ۵ دیدگاه

chavez

ظاهرا رقابت نفس‌گیری بین روسای‌جمهور خاص کشورهای آمریکای جنوبی برای سفر به ایران برپاست. در حالی که چاوز تازه به کشورمان ایران سفر کرده بود، مورالس نیز خود را به تهران رساند تا از چاوز عقب نمانده باشد.

البته این سفرها  تفاوت‌های زیادی با رفت‌وآمدهای معمولی دارند و اگر سودی وسط نباشد، دل آقایان چاوز و مورالس که برای دیدار روی احمدی‌نژاد تنگ نشده است، بالاخره تفاهمنامه‌ای هست، قرار دادی هست و… که سفری هم پشت‌بندش می‌آید و این چنین سفرهای نفس‌گیری.

سیاست جمهوری اسلامی ایران به‌خصوص در بزنگاه‌های خاصی بر ایجاد رابطه با کشورهای جهان سوم و مخالف سیاست‌های آمریکایی بنا شده است. به تخمین می‌توان گفت هر جای دنیا که با ایالات متحده آمریکا مشکل داشته باشد با جمهوری اسلامی ایران رابطه خوبی برقرار می‌کند.
به‌خصوص در دوره‌هایی که کشورهای غربی به خیال خود، ایران را منزوی می‌کنند، ایران با ایجاد رابطه و برقراری روابط تجاری با کشورهایی که با ایالات متحده مشکل دارند و غالبا چپ هستند، این انزوا را می‌شکند. این رویه برای هر که سودی نداشته باشد، برای کشورهای عقب مانده نان خوبی دارد. البته بعضی وقت‌ها هم قدرناشناسی‌هایی مثل مصاحبه اخیر سفیر کومور رخ می‌دهد.


چاوز یار غار
اگر دوستان بین‌المللی احمدی‌نژاد را کنار هم بگذاریم، چاوز شاخص‌ترین آنهاست. او اولین غیرمسلمان و کمونیستی بود که با وجود فشارهای داخلی، پا به حرم امام رضا(ع) گذاشت. البته وی شخصیت جالبی دارد و سعی می‌کند متناسب با فرهنگ کشورهای دنیا که مدام بین آنها در سفر است و برای کشورش عایدات جمع می‌کند همرنگ شود. در حالی که در ایران به حرم امام رضا(ع) می‌رود، در اوکراین با دختران رقاصه آواز می‌خواند و در مراسم(…) در جای دیگری از دنیا شرکت می‌کند.

در حالی که دیروز آغوشش جای امن صدام بوده امروز رییس‌جمهور ایران را در آغوش می‌کشد.
تنها نقطه اشتراک ما و او، مخالفت با سیاست‌های ایالات متحده آمریکاست. نگاهی بیندازیم به آرشیو. طی پنج سال گذشته چاوز بارها سفرهای پر باری به کشورمان داشته است. در تاریخ ۲۶ شهریورماه سال ۱۳۸۵ محمود احمدی‌نژاد نخستین سفر خود را به ونزوئلا انجام داد.
تا آن زمان هوگو چاوز، رییس‌جمهور ونزوئلا پنج بار به ایران سفر کرده بود. ولی اولین سفر رییس‌جمهور وقت ایران به ونزوئلا موجب شد تا مرحله جدیدی از همکاری‌ها در بخش صنعت و معدن، بازرگانی، بانکی، کشاورزی، مسکن، نفت و انرژی میان دو کشور آغاز شود.
خبرگزاری موج گزارش داده تاکنون برگزاری شش اجلاس کمیسیون مشترک همکاری میان دو کشور و تشکیل کمیته هماهنگی و تنظیم اسناد جهت بررسی راهکارهای توسعه روابط فی‌مابین حاکی از روند رو به رشد و سطح بالای مراودات همه‌جانبه دو کشور است.
در راستای این دیدارها، اسناد فراوانی توسط روسای‌جمهور دو کشور در بخش‌های مختلف به امضا رسیده که می‌توان به امضای توافقنامه در زمینه‌های مختلف کشاورزی (تولید و کاشت برنج)، شیلات و آبزیان (کشت و پرورش میگو و همچنین احداث و راه اندازی ۱۰ مجتمع بزرگ کشت میگو)، مسکن (احداث ۱۰ هزار واحد مسکونی توسط ایران در ونزوئلا)، راه و ترابری (طراحی و احداث راه‌های جدید و راه‌اندازی خط پرواز مستقیم تهران- کاراکاس توسط شرکت هواپیمایی ماهان‌ایر)، انرژی (احداث نیروگاه برق)، محیط‌زیست (ایجاد شبکه سیستم تصفیه آب‌وفاضلاب)، تقویت ظرفیت‌های علمی و تکنولوژی (تولید واکسن برای مبارزه با بیماری‌ها)، بخش صنعت (تولید خودرو)، مالی (تشکیل مجمع عمومی صندوق مالی دو ملیتی)، گردشگری و همچنین آموزش‌وپرورش (آموزش نیروی انسانی متخصص در زمینه‌های مورد نیاز) اشاره کرد.


صادرات تکنولوژی از ایران به سرزمین چاوز

ممکن است تعجب کنید که با این وضعیت بیکاری و اشتغال در ایران چرا این همه پروژه و کارخانه در ونزوئلا توسط ایران احداث می‌شود. مهم‌ترین ویژگی همکاری صنعتی ایران با ونزوئلا انتقال تکنولوژی‌های نوین صنعتی از سوی ایران به ونزوئلاست. به برخی از این قراردادها که طی این مدت به امضا رسیدند در اینجا اشاره می‌کنیم:
* پروژه‌های مختلفی در زمینه عمران و مسکن توسط ایران در ونزوئلا آغاز و به بهره‌برداری رسیده است. این طرح‌ها که طی سفر سال گذشته احمدی‌نژاد از طریق ویدیو کنفرانس در شهرهای کاراکاس و سان کارلوس به بهره‌برداری رسید، شامل تحویل واحدهای مسکونی در سان کارلوس و آغاز عملیات ساخت شهرکی جدید با ظرفیت ۷۰۰ واحد مسکونی و ایجاد مجتمع‌های تولیدی و خدماتی از جمله درمانگاه، مدرسه و ایستگاه پلیس توسط پیمانکاران و متخصصان ایرانی است. این طرح‌ها با اعتبار ۵۱۸ میلیون دلار در ونزوئلا آغاز شده است.
* قرارداد ساخت خط تولید خودرو ایرانی در ونزوئلا و آغاز تولید تراکتورهای ایرانی و تحویل به کشاورزان ونزوئلایی که از سال ۲۰۰۶ آغاز شده است.
* ساخت کارخانه سیمان در استان لارا، تاسیس مجتمع‌های شکر، تاسیس شرکت مشترک قطعه‌سازی ادوات کشاورزی و تراکتور، تاسیس شرکت مشترک برای صنایع پایین‌دستی آلومینیوم، تولید ماشین‌آلات لبنیات، انتقال دانش فنی قطعات پلاستیک و ساخت کارخانجات مربوطه، ساخت کارخانه‌های ماشین ابزار و تولید ماشین‌های بازیافت.
* ایده بهره‌برداری از معادن در ونزوئلا که از پروژه‌های جدید همکاری میان دو کشور بوده و باعث خواهد شد همکاری‌های صنعتی و معدنی طرفین وارد مرحله جدیدی شود. در همین راستا سال گذشته سند تشکیل شرکت مشترک برای استخراج و اکتشاف مواد معدنی را وزیر صنایع و معادن جمهوری اسلامی ایران و وزیر صنایع پایه و معادن ونزوئلا به امضا رساندند.
* یکی از مهم‌ترین قراردادهای امضا شده بین دو طرف در سال‌های اخیر ساخت دو واحد مشترک متانول است. در حال حاضر هماهنگی مسایل حقوقی، مباحث مالیاتی و تعیین قیمت خوراک به عنوان برخی از کارهای در دست اقدام برای نهایی شدن اجرای این طرح مشترک متانول در حال پیگیری است. ارزش این سرمایه‌گذاری مشترک پتروشیمی ایران و ونزوئلا حدود ۵۰۰ میلیون دلار برآورد می‌شود.
* در سال ۱۳۸۶ بانک توسعه بین‌الملل با سرمایه‌گذاری بانک توسعه صادرات در کشور ونزوئلا تاسیس شد تا پشتوانه‌ای برای فعالیت‌های اقتصادی بین دو کشور باشد.
* در سال ۱۳۸۸ بانک مشترک ایران و ونزوئلا در تهران افتتاح شد.
* در سال ۱۳۸۸ طی سفر یک روزه محمود احمدی‌نژاد به ونزوئلا، ۱۲ سند همکاری به امضای روسای جمهور دو کشور رسید.
در این دیدار مسوولان کشاورزی ونزوئلا همکاری ایران در بخش دامپروری و احداث کشتارگاه‌های صنعتی از سوی متخصصان ایرانی را خواستار شدند.
* در سال ۲۰۰۶ استخراج نفت از سوی شرکت پتروپارس در نوار نفت رودخانه اورینوکوی ونزوئلا آغاز شد. قرارداد صدور خدمات فنی و مهندسی و مدیریت پالایشگاه تبدیل گاز به گاز مایع را وزیر نفت جمهوری اسلامی ایران و وزیر انرژی و نفت ونزوئلا سال گذشته امضا کردند.
* برای اجرای پروژه‌های نفتی توسط دو طرف، شرکت مشترک پتروپارس ایران و شرکت ملی نفت ونزوئلا PDVSA تحت عنوان ونیروک در اسپانیا به ثبت رسیده است. یکی از اهداف تاسیس این شرکت جدید حضور در طرح‌های نفت و گاز آمریکای جنوبی و حوزه دریای کارائیب همچون کوبا، نیکاراگوئه و بولیوی بوده ضمن آنکه اخیرا مذاکراتی برای ساخت مخازن ذخیره‌سازی نفت و میعانات گازی در چین توسط این شرکت مشترک آغاز شده است.

* قرارداد ساخت دو واحد مشترک متانول. در حال حاضر هماهنگی مسایل حقوقی، مباحث مالیاتی و تعیین قیمت خوراک به عنوان برخی از کارهای در دست اقدام برای نهایی شدن اجرای این طرح مشترک متانول در حال پیگیری است. ارزش این سرمایه‌گذاری مشترک پتروشیمی ایران و ونزوئلا حدود ۵۰۰ میلیون دلار برآورد می‌شود.
* در حال حاضر برای ایجاد یک میلیون و ۶۵۰ هزار تن ظرفیت مشترک پتروشیمی شرکت مشترک ایران و ونزوئلا ونیران تاسیس شده است ضمن آنکه پیش‌بینی می‌شود در این پروژه شرکت پتروشیمی بین‌الملل ایران ۴۹ درصد، سرمایه گذاری صنایع پتروشیمی یک درصد، پکیون ونزوئلا ۴۹ درصد و شرکت سرمایه‌گذاری ونزوئلا (آی.پی.اچ.ال) یک درصد سهم داشته باشند.
* واگذاری طرح توسعه چند میدان نفتی و گازی به شرکت‌های ایران و سرمایه گذاری ونزوئلا در فاز ۱۲ میدان پارس جنوبی.
* ساخت پالایشگاه ۱۴۰ هزار بشکه‌ای نفت در منطقه حمص با مشارکت سوریه، ونزوئلا و ایران. پیش از این توافقی دو جانبه بین ایران و ونزوئلا برای ساخت این پالایشگاه توسط شرکت مشترک ونیروک (شرکت مشترک نفت ایران و ونزوئلا) انجام شده بود که در صورت نهایی شدن مذاکرات امکان ساخت این واحد پالایشگاهی فراهم خواهد شد.خوراک این واحد پالایشگاهی از ۲۰ درصد نفت‌خام سنگین صادراتی ایران، ۳۰ درصد نفت‌خام فوق سنگین ونزوئلا، ۲۵ درصد نفت‌خام سنگین سوریه و ۲۵ درصد نفت‌خام سبک سوریه تشکیل می‌شود که براساس برآوردهای اولیه به ۶/۲ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری نیاز دارد.

* ساخت کارخانه تولید گاز مایع با ظرفیت ۱۰ میلیون تن در ونزوئلا، آموزش کارکنان صنایع نفت و گاز ونزوئلا، انتقال دانش فنی و خدمات مهندسی و خرید برخی از فرآورده‌های نفتی همچون بنزین هم از دیگر توافق‌های سال‌های اخیر دو کشور در بخش صنایع نفت و گاز به شمار می‌رود.
* در سال ۱۳۸۵ قراردادی برای ساخت چهار فروند نفتکش افراماکس بین شرکت‌های صدرا و یکی از کشتیرانی‌های ونزوئلا به ارزش تقریبی ۲۳۲ میلیون یورو امضا شد که ساخت این کشتی‌ها در بوشهر آغاز شده است.
* سال گذشته ایران و ونزوئلا یک تفاهمنامه در زمینه ایجاد شرکت مشترک کشتیرانی حمل نفت خام و فرآورده‌های نفتی امضا کردند.
* یادداشت تفاهم در راستای گسترش همکاری‌های علمی، فناوری و نوآوری میان وزارت علوم، تحقیقات و فناوری ایران و وزارت علوم و فناوری ونزوئلا در ۱۶ اسفندماه ۱۳۸۵ به امضا رسید. قرارداد مطالعات فنی اقتصادی بلوک نفتی آیوکوچوی ونزوئلا دیگر سند همکاری بود که مدیرعامل شرکت پتروپارس جمهوری اسلامی ایران و مدیرعامل شرکت‌ پی دی وی اس ای ونزوئلا سال گذشته امضا کردند.

مورالس، مردی از سرزمین کوکا، بولیوی‌
در ایران زیاد شناخته شده نیست. لااقل در حد چاوز همه نمی‌شناسندش؛ ما هم در اینجا به لحاظ حجم مطلب زیاد به قراردادها و… نمی‌پردازیم. وی رییس‌جمهور کشوری است که به تنهایی بخش عمده‌ای از کوکائین ایالات متحده را تامین می‌کند.

در واقع نقشی مشابه افغانستان در خاورمیانه را برای قاره آمریکا ایفا می‌کند. چند وقت پیش مورالس از حامیان اصلی خود که از کشاورزان تولیدکننده کوکائین هستند خواست که کمتر قاچاق کنند. بولیوی کشوری محصور در خشکی در مرکز آمریکای‌جنوبی است.

پایتخت آن لاپاز است. این کشور از شمال و شرق با برزیل، از جنوب با آرژانتین و پاراگوئه و از غرب با شیلی و پرو همجوار است. بولیوی پس از گویانا فقیرترین کشور آمریکای  جنوبی است، البته باید یادآوری کرد که بولیوی دارای دومین میدان گاز طبیعی در آمریکای جنوبی پس از ونزوئلاست. علاوه بر این، معرق ال موتون در استان سانتاکروز، ۷۰ درصد آهن و منیزیم دنیا را تامین می‌کند.

مورالس کمتر از چاوز به ایران آمده است اما ظاهرا این‌بار تصمیم گرفته که با چاوز رقابت جدی در رابطه با ایران داشته باشد.

به هر تقدیر هر جا که سود کشورمان در میان باشد، همه ایرانیان باید خوشحال باشند. اما آیا چراغ احداث کارخانه و پالایشگاه و… به خانه ایران با این وضعیت اشتغال رواتر از ونزوئلا و بولیوی نیست؟

————————————–

این مطلب در روزنامه جهان صنعت صفحه اول ، مورخ سه شنبه ۰۴ آبان ۱۳۸۹ در شماره: ۱۸۱۴  منتشر شد.

************************

بازتاب های این نوشته

[+] شفاف نیوز

یاران یارانه های ۱ و ۲

26 اکتبر 2010 ۱ دیدگاه

حالا اول پاییز ۸۹ هستیم و از تابستان ۸۷ که کارگروه تحول اقتصادی شکل گرفت، حدود دو سال گذشته.  از جمع ۲۰ نفره ای که روزهای اول آمدند، فقط نه نفر ماندند و مابقی رفتند.

بعضی ها مثل پور محمدی، به منتقد جدی دولت تبدیل شدند و بعضی های دیگر چون برقعی، از کارگروه تحول اقتصادی خداحافظی و به وزارت امور خارجه سفر کردند.  اما چه شده که آن ۲۰ نفر که با سر و صدای زیاد به عضویت در کارگروه مفتخر شدند، بی سر و صدا از آن خدا حافظی کردند و چه شد که اعضای جدید، بی سر و صدا تر منتصب شدند و کسی هم با خبر نشد. بی شک سوالی ست که پاسخ به آن وزن طرح و اجرای آن را تعیین میکند.

بر اساس آن چه احمدی نژاد در احکام انتصاب اعضای کارگروه تحولات اقتصادی نوشته است، براساس مصوبه مورخه ۲۲/۲/۸۷ دولت اختیارات اصول ۱۲۷ و ۱۳۸ قانون اساسی را به کارگروه تحولات اقتصادی تفویض نموده است . یعنی حضور واقعی این کارگروه به این تاریخ باز میگردد.

اولین روز سال ۱۳۸۷، احمدی نژاد برای اولین بار از تحول اقتصادی به طور رسمی سخن گفت و وعده آن را به مردم داد، پس از آن شمس الدین حسینی را به عنوان دبیر کارگروه تحولات اقتصادی منصوب کرد و پس از آن به مرور ۱۹ نفر دیگر را به عضویت در این کارگروه مفتخر ساخت. در اینجا مرور کوتاه به وضعیت آن یاران حلقه تحولات اقتصادی داریم، که البته؛ به گواه پایگاه اطلاع رسانی تحول اقتصادی، امروز که هدفمندی قرار است اجرا شود، بیش از نیمی از بنیانگذاران حلقه با استعفا، برکناری و …. از این جمع رفتند.

****


یاران حلقه (I)


****

علی سعیدلو

تاریخ انتصاب: ۵ خرداد ۱۳۸۷  دسته: حلقه اول  وضعیت: دیگر عضو نیست

سعیدلو سابقه حضور در وزارت خانه های صنایع و بازرگانی در دوران ریاست جمهوری هاشمی رفسنجانی و حضور طولانی مدت در صنایع دفاع و بنیاد را در کارنامه دارد. پس از مدت طولاتی سکوتش در دوران ریاست جمهوری خاتمی، بار دیگر با شهردار شدن احمدی نژاد از جزیره قشم به تهران آمد و در شهرداری مشغول شد.

پس از انتخاب احمدی نژاد به عنوان رئیس جمهور در سال ۸۴، ابتدا به عنوان وزیر پیشنهادی نفت به مجلس معرفی شد، اما نتوانست از مجلس شورای اسلامی رای اعتماد بگیرد، بنابراین معاون اجرایی رئیس جمهور شد. در دولت دوم احمدی نژاد به عنوان رئیس سازمان تربیت بدنی منتصب شد.

امیر منصور برقعی

تاریخ انتصاب: ۵ خرداد ۱۳۸۷   دسته: حلقه اول   وضعیت فعلی: دیگر عضو نیست

۲۴ آبان ۱۳۸۵ پس از بالا گرفتن اختلافات میان احمدی‌نژاد و رهبر بر سر انحلال سازمان برنامه و بودجه وی برکنار شد و احمدی‌نژاد امیر منصور برقعی را به عنوان رییس جدید این سازمان معرفی کرد، درحالی که صبح همان روز روابط عمومی سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی خبر استعفای رهبر را تکذیب کرده بود.

امیرمنصور برقعی مانند احمدی نژاد فارغ التحصیل دانشگاه علم وصنعت است و آشنایی او با احمدی نژاد به زمانی برمی گردد که هر دو در کردستان حضور داشتند. برقعی اقتصاددان نیست و حتی برخلاف رؤسای قبلی سازمان مدیریت که در دانشگاه ها به تدریس مشغول بودند در نیروهای نظامی فعالیت کرده است. در حال حاضر عضو کارگروه تحول نیست و حالا از معاونت ها و مراکز اقتصادی دولت، به وزارت امور خارجه رفته است!


حسین صمصامی

تاریخ انتصاب: ۵ خرداد ۱۳۸۷    دسته: حلقه اول   وضعیت فعلی: دیگر عضو نیست

سرپرست ناکام وزارت اقتصاد و دارایی. خواهر زاده پرویز داوودی معاون اول وقت دولت. بعد از دانش جعفری به عنوان سرپرست این وزارت خانه معرفی شد، اما هرگز وزیر نشد. نه تنها وزیر نشد، بلکه حضورش در کارگروه تحول هم دوام چندانی نداشت.

سید مسعود میرکاظمی

تاریخ انتصاب:  ۵ خرداد ۱۳۸۷    دسته: حلقه اول   وضعیت فعلی: عضو است

عضو رسمی سپاه که بیشتر فعالیت در مناصب نظامی بوده است، اما پس از روی کار آمدن احمدی نژاد به دولتمردی در قامت وزیر شهره شد، ابتدا وزیر بازرگانی و حالا وزیر نفت.

عبدالرضا مصری

تاریخ انتصاب: ۵ خرداد ۱۳۸۷   دسته: حلقه اول   وضعیت فعلی: دیگر عضو نیست

وزیر سابق رفاه؛ در جریان استعفاهای مشاورین وزارت رفاه و تامین اجتماعی، در یک نامه از قول یکی از مشاوران به برخی مسائل مالی متهم شد. او سابقه طولانی در کمیته امداد امام خمینی(ره) داشت. مضری کسی بود که روزنامه خورشید با هزینه های بالا را تاسیس کرد که بعدها به سر انجام نرسید.


محمدرضا اسکندری

تاریخ انتصاب: ۵ خرداد ۱۳۸۷   دسته: حلقه اول   وضعیت فعلی: دیگر عضو نیست

بی سر و صدا در تاریخ ۲۳ مرداد ۱۳۸۴ برای تصدی وزارت جهاد کشاورزی به مجلس معرفی شد و در دولت دهم بی سر و صدا از وزارت خانه خداحافظی کرد.

سیدمحمد جهرمی

تاریخ انتصاب: ۵ خرداد ۱۳۸۷   دسته: حلقه اول   وضعیت فعلی: دیگر عضو نیست

از دوران انتخابات مجلس ششم و ماجرای تایید انتخابات با احمدی نژاد اشنا بود. سابقه استانداری و فعالیت در نهادهای حاکمیتی چون: مجمع تشخیص و شورای نگهبان را در کارنامه دارد.از جمله کسانی بود که در پست وزارت کابینه احمدی نژاد دوام نیاورد و حالا هم رئیس بانک صادرات است. طرح های اقتصادی نظیر: انحلال سازمان برنامه و تقویت بنگاه های زودبازده در دولت احمدی نژاد را به او نسبت می دهند.

غلامحسین نوذری

تاریخ انتصاب: ۵ خرداد ۱۳۸۷    دسته: حلقه اول   وضعیت فعلی: دیگر عضو نیست

یکی از سه وزیر نفت در کابینه محمود احمدی نژاد است.نمایندگی مجلس، ریاست حراست، مسئولیت های نظامی و.. را در کارنامه دارد.

مصطفی پورمحمدی

تاریخ انتصاب: ۵ خرداد ۱۳۸۷  دسته: حلقه اول   وضعیت فعلی: دیگر عضو نیست

چهره ایی قضایی که در دولت احمدی نژاد وزارت کشور را تجربه کرد. او را همه می شناسند، خاصه اظهارات جنجالی اش را در خصوص مفاسد اقتصادی همه شنیدند. پور محمدی از اولین وزرایی بود که از کابینه اول احمدی نژاد جدا و پس از آن به اظهارات افشاگرانه و جنجالی شهرت دارد. در حال حاضر رئیس سازمان بازررسی کل کشور است.


محمد عباسی

تاریخ انتصاب: ۵ خرداد ۱۳۸۷   دسته: حلقه اول   وضعیت فعلی: عضو است

از وزرای کم سر و صدا و حاشیه. وزیر تعاون در دو دولت که صاحب طبع هم هست. سابقه فرهنگی و مطبوعاتی هم دارد.

علی اکبر محرابیان

تاریخ انتصاب: ۵ خرداد ۱۳۸۷    دسته: حلقه اول   وضعیت فعلی: عضو است

علی رغم حکمی که دادگاه به خاطر «اتاق امن» برایش صادر کرده بود، احمدی نژاد وی را مجددا برای تصدی وزارت صنایع معرفی کرد. از وزرای پر حاشیه به شمار می رود. پیش از وزارت مدیریت فروشگاه شهروند(در دوران احمدی نژاد)، معاونت سیما چوب و اداره یک شرکت خصوصی را در کارنامه داشت.


ابراهیم عزیزی

تاریخ انتصاب: ۵ خرداد ۱۳۸۷  دسته: حلقه اول   وضعیت فعلی: عضو است

در مورد این چهره که از ابتدا تاکنون همراه این کارگروه است باید کمی بیشتر توضیح داده شود. در سایت کارگروه، دوبار نام عزیزی(به عنوان دو نفر) تکرار شده است(که لازم است در صورت اشتباه اصلاح گردد). یکبار با عنوان«جناب آقای عزیزی» و با دیگر تحت عنوان«جناب آقای دکتر عزیزی»

به نظر می رسد با توجه به احکام آقای احمدی نژاد برای معاونت های: توسعه مدیریت و سرمایه انسانی، برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی در تاریخ های:۲۹/۷/۱۳۸۶ و۷/۷/۱۳۸۸ این دو یک نفر باشند یعنی آقای ابراهیم عزیزی؛ او از جمله اعضای حقوقدان شورای نگهبان است که در تاریخ ۱۶/۵/۱۳۸۶ برای یک دوره سه ساله و با رای مجلس به این سمت منصوب شد. چند ماه بعد(۲۹/۷/۱۳۸۶) از انتخاب وی به عنوان عضو حقوقدان شورای نگهبان، در حکمی از طرف محموداحمدی نژاد در مهر ماه سال ۱۳۸۶ به سمت «معاون توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رییس‌جمهور» منصوب شد. وی به همراه غلامحسین الهام (وزیر دادگستری)از جمله اعضای شورای نگهبان هستند که در کابینه محمود احمدی نژاد در دولت نهم سمت اجرایی داشتند و بعد ها بحث برانگیز شدند.  همچنین وی جزو کمیته نویسنگان برنامه پنجم توسعه نیز به شمار می رود.


طهماسب مظاهری

تاریخ انتصاب: ۵ خرداد ۱۳۸۷  دسته: حلقه اول   وضعیت فعلی: دیگر عضو نیست

از معدود چهره هایی به شمار می رود که هم با خاتمی و هم با احمدی نژاد کار کرده است. به مدت یک سال از شهریور ۱۳۸۶ تا ۱۳۸۷رئیس بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران بود و رفتنش همراه با افشاگری و حاشیه های زیادی بود.پیش از این مسئولیت مظاهری بین سال‌های ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۳ وزیر امور اقتصادی و دارایی کابینه سید محمد خاتمی بود. بعد از جدا شدن از دولت احمدی نژاد، تصویر وی کنار مهندس موسوی در شب مناظره با احمدی نژاد به عنوان حامی موسوی در رسانه ها دست به دست شد.


فرهاد رهبر

تاریخ انتصاب: ۱۱ تیر ۱۳۸۷     دسته: حلقه اول   وضعیت فعلی: عضو است

خیلی ها او را به عنوان چهره ای اقتصادی، آنهم از نوع امنیتی، به خاطر معاونت  اقتصادی وزارت اطلاعات در دوران هاشمی می شناسند. او پیش از انحلال سازمان مدیریت و برنامه ریزی توسط محمود احمدی‌نژاد و تنزل دادن این سازمان به یکی از معاونت‌های نهاد ریاست جمهوری در اعتراض به این تصمیم از سمت خود استعفا داد، البته بعدها در مصاحبه هایی منکر استعفا شد.


محمد ناصر شرافت جهرمی

تاریخ انتصاب: ۱۱ تیر ۱۳۸۷    دسته: حلقه اول   وضعیت فعلی: عضو است

او را راس هرم سه وجهی اقتصاددانان حاضر در شورای عالی تدوین برنامه پنجم توسعه می دانند.  او نسبت به داوود دانش جعفری، ابراهیم شیبانی و فرهاد رهبر شأن استادی دارد. از ناصر شرافت جهرمی به عنوان مرد پشت پرده اندیشه های اقتصادی احمدی نژاد نام می برند. شرافت سال هاست ریاست دانشکده اقتصاد دانشگاه شهید بهشتی را بر عهده دارد. اما هنوز مرتبه علمی او استادیار است. دانشکده ای که او ریاست آن را بر عهده دارد به دلیل آن که اعضای هیات علمی آن سال ها مسؤولیت اقتصادی مختلف را بر عهده داشته اند در میان روزنامه نگاران اقتصادی به مدرسه حقانی اقتصاد معروف است.


پرویز داوودی

تاریخ انتصاب: ۵ خرداد ۱۳۸۷     دسته: حلقه اول   وضعیت فعلی: دیگر عضو نیست

حالا بی حاشیه در مرکز تحقیقات استراتژیک ریاست جمهوری نشسته است. معاون اول در کابینه اول محمود احمدی نژاد و مشاور وی در امور اقتصادی بود. داوودی استاد اقتصاد در دانشگاه شهید بهشتی هم هست. او در گذشته مشاور و معاون اقتصادی رئیس قوه قضائیه جمهوری اسلامی بود .وی مدتی نیز در دوران ریاست جمهوری هاشمی رفسنجانی معاون اقتصادی وزارت امور اقتصادی و دارایی بود که در آن زمان طرح‌های اقتصادی زیادی در سطح کلان پایه گذاری کرد. در دولت دهم، او بی سر و صدا گوشه نشینی اختیار کرده است.


شمس الدین حسینی

تاریخ انتصاب: ۲۵ اردیبهشت ۱۳۸۷  دسته: حلقه اول   وضعیت فعلی: عضو است

این کشتیگیر اقتصاددان ریگ ته جوی کارگروه تحول اقتصادی است. از همه زودتر آمده و هنوز هم محکم بر صندلش تکیه زده. وقتی دانش جعفری وزیر اقتصاد بود، او بی سر و صدای رسانه ای آمد و دبیر شد، صمصامی، خواهر زاده داوودی سرپرست وزارت اقتصاد شد و او همچنان پشت میز کارش بود. تا دانش جعفری استعفا داد، صمصامی از وزارت اقتصاد رفت و او شد وزیر اقتصاد و البته، جاگاه دیرین خود را حفظ کرد. وی از سال ۱۳۷۴  تا ۱۳۷۷  به عنوان مدیر کل حوزه ریاست و بین‌الملل سازمان برنامه و بودجه کشور فعالیت داشت و به طور همزمان از سال ۱۳۷۵ تا ۱۳۷۷ هماهنگ‌کننده ملی پروژه‌های دفتر عمران سازمان ملل متحد بود. حسینی از سال ۱۳۸۱ تا ۱۳۸۴ به طور همزمان نایب رییس کمیته برنامه ریزی توسعه صادرات بود و در سال ۱۳۸۵ به عنوان نماینده وزارت بازرگانی در کمیسیون تخصصی شورای بورس معرفی شد. در روز سه‌شنبه ۱۵ مرداد ۱۳۸۷، با ارایه پیشنهاد وزارت او توسط محمود احمدی‌نژاد (در سه‌شنبه ۸ مرداد) به مجلس شورای اسلامی، این پیشنهاد به رأی گذاشته شد و آقای دبیر تحول اقتصادی، موفق به کسب رأی اعتماد از مجلس و وزیر وزارت امور اقتصادی و دارایی شد.


محمدرضا فرزین

تاریخ انتصاب: ۳۰ شهریور ۱۳۸۷  دسته: حلقه اول   وضعیت فعلی: عضو است

آقای سخنگو ظاهرا این روزها مشغول تکذیب اخباری است که به نقل از وی در روزنامه دنیای اقتصاد درج شده است. دیگر چهره اش همه مخاطبان تلوزیون را به یاد تحول اقتصادی می اندازد. حکمش را رئیس جمهور امضا نکرده، بلکه سید شمس الدین حسینی او را به عنوان سخنگوی کارگروه در تاریخ ۳۱/۴/۱۳۸۷  منصوب کرد. او بعدها در شهریور سال گذشته بازهم توسط شمس الدین حسینی، به سمت معاونت وزارت اقتصاد  ارتقا یافت. پیش از این احکام او در بنیاد مستضعفان و وزارت بازرگانی مناصبی داشته است.

مهدی رضوی

تاریخ انتصاب:   ۱۱ تیر ۱۳۸۷   دسته: حلقه اول   وضعیت فعلی: عضو است

****

یاران حلقه (II)

****

محمدرضا رحیمی

تاریخ انتصاب: نامشخص   دسته: دوم   وضعیت فعلی: عضو است

بعد از احمدی نژاد، او را میتوان بلند پایه ترین عضو کارگروه دانست. کیست که او و اظهارات عجیب اقتصادیش را نشناسد. همان کسی که دلار و یورو را نجس دانسته بود، اقتصاد پژو فرانسه را وابسته به ایران دانسته و اخم ایران را دلیلی واضح برای ساقط شدن شرکت پژو فرانسه دانسته بود. اظهارات سیاسی او هم جالب اند: « استرالیایی‌ها که یک مشت گله دار هستند»

یا در توصیف کشور انگلستان: «این کشور هیچ ندارد و نه آدم‌هایش آدم و نه مسئولانش مسئول هستند و حتی منابع زیر زمینی ندارد و یک مشت خرفت هستند که مافیا بر آنها حاکم است. ۵۰۰ سال دنیا را غارت کردند و جوانی که الان آمده است احمق‌تر از قبلی است و گویا خداوند آنها را نوکر آمریکا و صهیونیست‌ها آفریده است.»

وقتی رحیمی از رسانه ها در ماجرای مدرک تحصیلی کردان شکایت کرده بود، زاکانی، نماینده اصولگرا و حامی دولت مجلس مدرک رحیمی را قل دوم مدرک کردان دانسته بود. ماجرا آنقدر پیش رفت تا اینکه آقای احمدی نژاد در جلسه هیات دولت به طور رسمی از همکاران خواست که به رحیمی که مدرک ندارد «دکتر» نگویند.

به گفته سایت اصولگرای الف رحیمی آمر و طراح نقشه پرداخت چک ۵ میلیون تومانی به نمایندگان مجلس در ازای پس گیری استیضاح علی کردان بود که احمدی نژاد هم دستور رسیدگی و برخورد با عوامل آن را صادر کرد. عامل اصلی این پرونده مدیرکل امورمجلس ریاست‌جمهوری (زیر نظر رحیمی) بود.

رحیمی در زمانی به عنوان معاون اول رییس جمهور انتخاب شد که برخی از نمایندگان مجلس با پیگیری شکایت خود از وی بر این اعتقاد بودند که تخلفات وی در فساد مالی سر به فلک کشیده‌است و تمامی اسناد آن هم موجود است. رحیمی در دیوان محاسبات کشور، یکی از مسئولان اخراج شده شرکت بیمه ایران را که با توصیه یک نهاد امنیتی اخراج شده بود، به عنوان بازرس همان شرکت بیمه تعیین کرد و در نتیجه گزارشی غلط وی به احمدی نژاد، وی دستور برکناری مدیرعامل و تمام هیات مدیره اعضای شرکت بیمه ایران را داد.

جهان نیوز نوشت: رد پای یکی از مسولان در باند فساد بیمه‌ای کرج دیده می‌شود، یک چهره جنجالی و مسوول که دارای اتهامات متعدد فساد مالی و سیاسی است و در حال حاضر دارای مسئولیت است، متهم به همکاری و شراکت با یک باند فساد مالی در بیمه شهرستان کرج است.

سایت الف از قول احمد توکلی نیز نوشت:«جناب محمد رضا رحیمی، لابد اطلاع دارید آقایان جابر عبدالی، حمزه‌نویس و مسعودی در چه شرایطی هستند. من به عنوان نماینده مردم شریف ایران انتظار دارم توضیح بفرمایید که چکهای چند میلیارد تومانی و چند صد میلیون تومانی که به حساب شما واریز شده‌است از چه حسابهایی و مربوط به چه افرادی است؟»

دو نامه‌ای که نمایندگان مجلس در اسفند ۱۳۸۸ (۲۱۶ نفر) و فروردین ۱۳۸۹ (۲۳۳ نفر) خطاب به رییس قوه قضائیه در مورد پیگیری فساد اقتصادی نوشتند هم از سوی رسانه‌ها اشاره‌ای آشکار به رحیمی تعبیر شد.

الیاس نادران در جلسه علنی مجلس در مورد این نامه گفته بود: «آقای رحیمی رئیس حلقه فساد در خیابان فاطمی است که نسبت به جمع‌آوری منابع از محل منابع فاسد و توزیع آن تصمیم‌گیری می‌کرده‌است و اکنون تقریبا همهٔ اعضای این شبکه فاسد اقتصادی در خیابان فاطمی دستگیر شده‌اند الا معاون اول فعلی رئیس‌جمهور.» و مدعی بود که نمایندگان حامی رحیمی از میزان دخالت وی در این شبکه فساد باخبر نیستند.

مهدی غضنفری

تاریخ انتصاب: نامشخص   دسته: دوم   وضعیت فعلی: عضو است

مهدی غضنفری، وزیر بازرگانی و تحصیلکرده استرالیاست. او همچنین عضو هیات علمی دانشگاه نیز به شمار می رود. برخی از سوابق او عبارت است از: رئیس سازمان توسعه تجارت ایران، عضو هیات علمی دانشکده مهندسی صنایع دانشگاه علم و صنعت ایران، مدیر گروه برنامه‌‏ریزی و تحلیل سیستم‏ها، دانشکده صنایع، دانشگاه علم و صنعت

عبدالرضا شیخ الاسلامی

تاریخ انتصاب: نامشخص   دسته: دوم   وضعیت فعلی: عضواست

عبدالرضا شیخ الاسلامی اهل چالوس و وزیر کار دولت دهم است.


مصطفی محمد نجار

تاریخ انتصاب: نامشخص   دسته: دوم   وضعیت فعلی: عضواست

نجار دارای مدرک کارشناسی ارشد مدیریت صنعتی است. مصطفی محمد نجار در کابینه  اول ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح و درکابینه دوم احمدی نژاد از تاریخ دوازدهم شهریور ۱۳۸۸ به عنوان وزیر کشور فعالیت کرد.

بیش از سابقه سیاسی، سابقه نظامی دارد و از جمله افرادیست که در لیست سیاه آمریکا بابت بلوکه کردن حساب های شخصی خارجی قرار گرفته است.

محمود بهمنی

تاریخ انتصاب: نامشخص   دسته: دوم   وضعیت فعلی: عضواست

رئیس بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران پس از مظاهری است، البته مثل مظاهری با احمدی نژاد اختلاف ندارد و بیش از او با رئیس دولت هماهنگی و حرف شنوی دارد. متولد پشند کرج و  دارای لیسانس اقتصاد گرایش بانکداری، فوق لیسانس مدیریت بانکداری و دکترای مدیریت بازرگانی است.  وی پیش از تصدی دبیر کلی بانک مرکزی ، دارای سمت‌هایی چون معاونت و ریاست اعتبارات کل بانک ملی ایران، ریاست ادارات سرمایه گذاری، سازمان و روش‌های بانک، مدیریت امور معاملات و تسهیلات و بررسی طرحها بوده‌است.

صادق خلیلیان

تاریخ انتصاب: نامشخص   دسته: دوم   وضعیت فعلی: عضواست

وزیر جهاد کشاورزی و عضو کارگروه تحولات اقتصادی

****

مردان یارانه ای

****


صادق محصولی

از همه که بگذریم، مسئول توزیع یارانه ها(رقم آن مشخص نیست، ولی بیش از ۲۰ هزار میلیارد تومان است) کسی نیست جز وزیر رفاه. بی خود نیست که محصولی از وزارت خانه ای مثل وزارت کشور به وزارت رفاه در دولت دهم آمده است.

در سال ۱۳۸۴ برای پست وزارت نفت به مجلس هفتم معرفی شد ولی درنهایت با مخالفت نمایندگان وقت مجلس قبل از رأی گیری برای رأی اعتماد، انصراف داد. در آبان ۱۳۸۷ او برای تصدی پست وزارت کشور به مجلس معرفی شد. او پس از استیضاح و برکناری علی کردان به مجلس معرفی شد. در ۲۸ آبان ۱۳۸۷ از مجموع ۲۷۳ نماینده حاضر در جلسه، ۱۳۸ نفر به انتصاب او رای موافق و ۱۱۲ نفر رای مخالف و ۲۰ نفر دیگر رای ممتنع دادند.

محصولی با اینکه پس از انتخابات بحث برانگیز دهم در سمت خود بعنوان وزیر کشور ابقا نشد اما سرانجام در روز ۲۵ آبان ۱۳۸۸ با رای ضعیف نمایندگان مجلس شورای اسلامی (۱۴۹ رای موافق از مجموع ۲۶۵ رای ماخوذه) به عنوان وزیر رفاه و تامین اجتماعی انتخاب شد. پیشتر احمدی نژاد فاطمه آجرلو را برای این سمت معرفی کرده بود که با رای عدم اعتماد نمایندگان از این سمت باز ماند.

در هنگام جلسه رأی اعتماد به محصولی برای تصدی پست وزارت نفت در مجلس هفتم ایران، برخی نمایندگان مجلس با طرح موضوع ثروت محصولی با انتصاب او به این پست مخالفت کردند به طوری که در نهایت خود او مجبور به انصراف شد. یک سایت خبری مدعی شد که محصولی ثروت خود را حدود ۱۶۰ میلیارد تومان اعلام کرده‌است که آن را پس از رها کردن سپاه پاسداران، طی ده سال ساخت و ساز مسکن به دست آورده‌است.

اما محصولی این رقم را تکذیب کرده‌است. همچنین در سال ۱۳۸۴ علی عسگری نماینده وقت مشهد در مجلس هفتم با طرح پرونده ۵/۶ میلیون دلاری وی در خصوص نفت تاجیکستان اعلام کرد که این موضوع در کمیسیون اصل ۹۰ در حال پیگیری است.

محصولی اعلام کرده که در ۴۴ مزایده شرکت کرده و تنها در سه مزایده برنده شده‌است و درآمدهای او حاصل آن مزایده‌ها می‌باشد. قدرت الله علیخانی نماینده قزوین در مجلس هفتم شورای اسلامی ایران در باره محصولی گفته‌است: محصولی باید پاسخ دهد که منزل گران قیمت، درآمد میلیاردی، برج‌های میرداماد و زمین‌های بزرگ منطقه حسنی کیا را چگونه به دست آورده‌است.

امیرحسین قاضی زاده هاشمی، نماینده مشهد در گفت وگو با فارس گفته‌است: سرمایه وی از راه مشروع کسب شده که بخشی از آن را با کمک تعدادی از بچه‌های جنگ صرف راه اندازی موسسه خیریه‌ای به منظور سرپرستی از ۴۰ خانواده بی سرپرست و ۴۰۰ کودک یتیم کرده‌است.

او از دوستان قدیم احمدی نژاد است محصولی رئیس ستاد انتخاباتی محمود احمدی نژاد در نهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری بوده‌است.روح الله حسینیان از حامیان محصولی در مجلس هشتم شورای اسلامی در پاسخ به سوال مبنی بر احتمال استفاده از پول محصولی به نفع تبلیغات انتخاباتی احمدی نژاد گفت: «اصولگرایان باید یک نفر پولدار داشته باشند تا از آنها حمایت کند تا بتوانند رای بیاورند.»

پرونده‌ای در مورد قرداد انتقال نفت به نخجوان که توسط محصولی انجام شده‌است در کمیسون اصل نود مجلس هفتم مطرح شد. فلاحت پیشه نماینده اسلام آباد غرب درباره این قرارداد گفته‌است که محصولی تنها کسی است که خارج از وزارت نفت، امتیاز سوآپ نفت کسب کرده‌است. همچنین محصولی در زمانی که مسئول خرید اراضی متعلق به بنیاد شهید برای سپاه پاسداران بوده‌است با شکایت بنیاد شهید در این معامله مواجهه شد که در نهایت پرونده مختومه و محصولی تبرئه شد.

در ۲۸ آبان ۱۳۸۷ جلسه رأی اعتماد به محصولی برای تصدی پست وزارت کشور برگزار شد. اودر نهایت به عنوان وزیر کشور انتخاب شد. درست یکسال بعد در ۲۵ آبان ۱۳۸۸ به عنوان وزیر رفاه و تامین اجنماعی از مجلس رای اعتماد گرفت.

در پایان رآی گیری برای رأی اعتماد شمار رأی دهندگان برای محصولی یک بار ۲۷۳ و بار دیگر ۲۷۵ نفر اعلام شد. محصولی نیم درصد بیش از نصف آراء را به دست آورد.

برخی از نمایندگان مجلس معتقد بودند وزیر نصف به علاوه یک رای باید بیاورد و خواستار ابطال وزارت او شدند ولی علی لاریجانی رئیس وقت مجلس این موضوع را رد کرد لاریجانی همچنین اعلام کرد خود آراء را شمرده و صحت آن را تائید کرد. محصولی ضعیف‌ترین رأی اعتماد برای وزارت کشور درتاریخ جمهوری اسلامی ایران را به دست آورد. محمدرضا باهنر نائب رئیس وقت مجلس هشتم درباره آرای محصولی گفت: این رای، رای ضعیفی است و به نصف نمایندگان حاضر در جلسه بسیار نزدیک است.


دبیر شورای اصلاح یارانه ها همان رئیس سازمان مالیاتی است

بهتر است مخالفان اجرای هدفمندی یارانه ها ماست ها را کیسه کنند. کسی دبیر شورای تخصصی اصلاح نظام یارانه هاست که اول همین ماه بعد از آن همه ماجرا، بالا رفتن قیمت سکه و طلا و…وقتی که همه نگران بودند و هستند،  در پاسخ به اعتصاب سراسری صنف طلا فروشان ـ علی رغم بسیاری از مسئولان که در چنین مواقعی از در سازش و مذاکره در می آیند ـ گفته بود «هیچ سازشی نمی کند».

او کسی نیست جز علی عسکری، رییس سازمان امور مالیاتی و دبیر شورای اصلاح نظام یارانه های کارگروه تحول اقتصادی. همزمان در وزارت نیرو هم در جایگاه معاون برنامه‌ریزی و امور اقتصادی حضور دارد.

——————

این مطلب در سایت اینده نیوز منتشر شد

******************

بازتاب های این مطلب:

[+] شفاف

[+] عصر فردا

[+] لمون پرس

[+]هوادار

[+]تین نیوز

[+] کدوم

رامین با مطبوعات چه کرد!؟

20 اکتبر 2010 ۴ دیدگاه

روز شمار آقای جنجالی


Top_ramin_2

آقای رامین امروز(دهم آبان ۸۸) می آید، فردا روزنامه سرمایه اساسا لغو امتیاز می شود! این اولین کار آقای رامین در هیات نظارت بر مطبوعات بود. البته در مقابل نشریاتی هم مجوز فعالیت گرفتند.نشریاتی که حتی یک روزنامه در بین آنها نیست چون: دو فصلنامه «پژوهش‌های حبوبات»، «مجله دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی سنندج» ،«رسوب و سنگ رسوبی» ،«مجله زمین شناسی اقتصادی»و…

پیشتر ها، وقتی هنوز آقای رامین به صندلی معاونت مطبوعاتی وزارت ارشاد تکیه نزده بود، عموما نشریات بابت درج مطالبی در نقد دولت و… تذکر می گرفتند و توقیف می شدند.

دورانی که قاضی مرتضوی متولی این امر بود، در آن دوران، اهالی مطبوعات شاید فکر می کردند که اوضاع خیلی بد شده، اما آمدن آقای رامین یک حسن داشت. آن اینکه با دادن تذکر به نشریات، نه به دلیل چاپ مطلبی، که به دلیل عدم چاپ مطلبی(!) اهالی مطبوعات دریافتند که همیشه وضعیت بدتری هم می تواند وجود داشته باشد.

قاضی مرتضوی که روزی نامش در لید اخبار خبرگزاری ها، چشمان هر خبرنگاری را به خبر توقیف رسانه متبوعش نگران مضطرب میکرد، امروز گوشه نشین شده و معلوم نیست چه سرنوشتی در انتظارش خواهد بود و حالا آقای رامین نقشی مشابه مرتضوی را برای ما ایفا می کند!

آقای معاون وارد می شود

دهم آبان ماه رامین معاونت مطبوعاتی وزارت ارشاد شد. کسی که قبلا به او لقب «آقای هولوکاست» داده بودند. همان روز خبرگزاری فارس سوابق اجرایی او را متذکر شد: «دارای آثار قلمی و نظری در اکثر مطبوعات داخلی و تخصصی و در بعضی از مطبوعات خارجی همچون اشپیگل، فایننشال تایمز، لس آنجلس تایمز و دیگر روزنامه‌ها. »

از آنجا که این نشریات از طریق امپریالیسم، جهان سرمایه داری و غرب توطئه گر و در راس آنها آمریکای جهانخوار تغذیه می شوند، با این نشریات مکاتباتی انجام شد.

فاینشنال تایمز و لس آنجلس تایمز پاسخی ندادند اما نشریه معتبر آلمانی اشپیگل در پاسخ به مکاتبه، مدعی شد در نشریه اشپیگل هرگز اثری چه «قلمی» و چه «نظری» از ایشان وجود نداشته.

اما در تواریخ :  ۲۰٫۱۲٫۲۰۰۵-  ۲۹٫۱٫۲۰۰۶ –  ۱۷٫۲٫۲۰۰۶ –  ۱۳٫ ۳٫۲۰۰۸  –  ۲۲٫۳٫۲۰۰۸ – ۲۶٫ ۹٫۲۰۰۹ در مورد ایشان مطالبی منتشر شده است که از باز نشر تیتر و متن آنها به لحاظ محتوایشان در اینجا خودداری می کنیم.

علاقه مندان می توانند به سایت «فیلتر شده» نشریه اشپیگل که با افتخار ادعا شده آقای رامین در آن آثار قلمی و نظری دارند مراجعه کنند.

با توجه به اینکه آقای رامین در این نشریات آثار قلمی و نظری ندارند و خبرگزاری فارس از قول ایشان مدعی چنین سوابقی شده است، جا دارد در صورت کذب بودن مطلب، تکذیب شود.

چراکه ممکن است با توجه به انتشار این خبر از پایه کذب، اذهان عمومی در مورد سایر ادعاهای آقای معاون نیز دچار تردید شوند. و اگر مطالبی قلمی و نظری از ایشان در این نشریات منتشر شده است، تاریخ یا دست کم عنوان آن را منتشر کنند، تا افکار عمومی شاهد حضور نیروهای دولت نهم در این نشریات غربی باشند.

تذکر ها می رسند

بی انصاف که نباشیم، آمدن آقای رامین برای هرکه ضرری داشت، برای سایت ها و نشریات سیاه نما واقعا سوژه های خوبی تولید کرد. چه آنکه در دوران ها قبلی، اکثرا تذکرات و نامه نگاری های بین معاونت مطبوعاتی و وزارت ارشاد بی سر و صدا بود، اما علاقه عجیب آقای رامین به انتشار نامه های این چنین موجب شد تا امروز، هر کسی که به خبرگزاری فارس یا ایرنا دسترسی دارد، با یک سرچ مختصر به اطلاعات خوبی در مورد وضعیت آزادی مطبوعات در کشور دست یابد. دریایی از تناقضات وجود دراد، درست در روزهایی که آقای احمدی نژاد از وجود آزادی مطبوعات فوق العاده در کشور، در مصاحبه با یک شبکه امریکایی سخن می گوید، آقای رامین به «همه نشریات» از دم تذکر می دهد و اتفاقا این تذکر همگانی رسانه ای هم می شود!

کارنامه درخشان

در اینجا نگاهی می کنیم به وضعیت تذکرها، لغو امتیاز ها و البته مجوز فعالیت نشریات جدید از روز دهم آبان ۸۸ تا کنون. ۱۱ آبان ۱۳۸۸، آقای رامین امروز(دهم آبان ۸۸) می آید، فردا روزنامه سرمایه اساسا لغو امتیاز می شود! این اولین کار آقای رامین در هیات نظارت بر مطبوعات بود.

البته در مقابل نشریاتی هم مجوز فعالیت گرفتند. تیتر «۲۴ نشریه»، «۱۹ نشریه» و… دهن پر کن است، اما نگاهی داشته باشیم به نام، صاحب امتیاز و ترتیب انتشار نشریاتی که مجوز فعالیت می گیرند، حتی یک روزنامه در بین آنها نیست. (به جهت طولانی شدن مطلب از ذکر همه نمونه ها خودداری شده است) نشریاتی چون: دو فصلنامه «پژوهش‌های حبوبات» به صاحب امتیازی «دانشگاه فردوسی مشهد» فصلنامه «سلامتی و کنکاش» به صاحب امتیازی «دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی استان ایلام» فصلنامه «Iranian Journal of Neonatology» به صاحب امتیازی «دانشگاه علوم پزشکی مشهد» فصلنامه «پژوهشهای حسابداری مالی» به صاحب امتیازی «دانشگاه اصفهان» فصلنامه «پژوهش‌های شیمی کاربردی» به صاحب امتیازی «دانشگاه آزاد اسلامی ـ واحد تهران شمال» فصلنامه «دوا» به صاحب امتیازی «دانشگاه علوم پزشکی مازندران ـ دانشکده داروسازی ساری» فصلنامه «International Nephrology and Urology» به صاحب امتیازی «دانشگاه علوم پزشکی بقیه‌اله(عج) ـ مرکز تحقیقات نفرولوژی و ارولوژی» فصلنامه «دراسات فی اللغه العربعه و آدابها» به صاحب امتیازی «دانشگاه سمنان» فصلنامه «مجله سلامت و بهداشت اردبیل» به صاحب امتیازی «دانشگاه علوم پزشکی اردبیل»

۲ آذر ۱۳۸۸ بعد از توقیف سرمایه، روزنامه های خبر و همشهری تذکر می گیرند و بعد روزنامه همشهری پر تیراژ ترین روزنامه کشور توقیف می شود!

فردای توقیف همشهری، سوم آذرماه رامین در مصاحبه ای اعلام می کند: « توقیف روزنامه همشهری تا برگزاری دادگاه مربوطه ادامه دارد و این حکم شامل تمام ضمائم همشهری می‌شود.» اما توقیف این روزنامه دیری نمی پاید و به زودی روزنامه دوباره منتشر می شود و اتفاقا، مقام قضایی هم نظر مثبتی در مورد توقیف روزنامه همشهری ندارد!

در دوره رامین یک رسم جالب وجود دارد، دقیقا چند ساعت قبل، یا بعد از توقیف و تذکر، تیتری تحت عنوان «… نشریه مجوز فعالیت گرفتند» در خبرگزاری ها منتشر می شود که احتمالا خبر توقیف را تعدیل کند. اما سری باید بزنیم به نشریات تازه متولد شده، که این نشریات چه هستند و صاحب امتیاز آنها کیست!

اغلب آنها متعلق به دانشگاه ها هستند و ترتیب انتشار آنها ماهنامه، فصلنامه، دو ماهنامه، دوفصلنامه و.. است و مخاطبان مطبوعات خوب میدانند، این نشریات تخصصی هستند و اهالی مطبوعات هم میدانند در نشریه تخصصی از نیروی کار مطبوعاتی استفاده نمیشود و مطالب آن توسط اساتید و مسئولان دانشگاه ها تهیه می شوند، بنابراین منت ارایه مجوز به این نشریات را نمی شود سر اهالی مطبوعاتگذاشت، بی پرده، نام نشریاتی که دوم آذر مجوز فعالیت گرفتند را در اینجا ببینید:

«رسوب و سنگ رسوبی» به صاحب امتیازی «دانشگاه آزاد اسلامی شاهرود» ، «اندیشه‌های نوین در مدیریت» به صاحب امتیازی «دانشگاه سمنان،  «جستارهای ادبی» به صاحب امتیازی «دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال»، «مجله دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی گیلان» به صاحب امتیازی «دانشگاه علوم پزشکی گیلان» و فصلنامه‌های «اندازه‌گیری تربیتی» به صاحب امتیازی «دانشگاه علامه طباطبایی»، «روش‌های تحلیلی و عددی در مهندسی معدن و مواد» به صاحب امتیازی «دانشگاه یزد، «کتاب قیم» به صاحب امتیازی «دانشگاه یزد»، «رستمینه» به صاحب امتیازی «دانشگاه علوم پزشکی زابل» ، «معرفت ادیان» به صاحب امتیازی «مؤسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی(ره)»

دو فصلنامه «آموزش پزشکی و توسعه» به صاحب امتیازی «دانشگاه علوم پزشکی قزوین» و مدیرمسئولی « پرویز فلاح عابد» مجوز انتشار گرفتند. دو فصلنامه‌های «مجله زمین شناسی اقتصادی» به صاحب امتیازی «دانشگاه فردوسی مشهد» و مدیرمسئولی « محمدحسن کریم‌پور»، «علوم و مهندسی جداسازی» به صاحب امتیازی «دانشگاه شهید باهنر» و مدیرمسئولی« محمد رنجبر همقاوندی»، «Islamic Political Studies Journal» به صاحب امتیازی «دانشگاه امام صادق(ع)» و مدیرمسئولی « جلال درخشه» و «معرفت اقتصادی» به صاحب امتیازی «مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)» و مدیرمسئولی «محمدجواد توکلی» موافقت شد.

۱۴ آذر ۱۳۸۸، به روزنامه‌های اسرار، آفتاب یزد، حیات نو و اعتماد تذکر کتبی داده می شود. جرم آنها جالب است، القا اختلاف میان مسئولان و «تقطیع» اظهارات ایشان.

آنچه در این اخبار از آن تحت عنوان «تقطیع» یاد می شود، ظاهرا همان اصلاح و تنظیم اخبار است که در روزنامه ها موضوعی حل شده ه نظر می رسد. اصولا هم درج همه اظهارات ۲ ساعته یا بیشتر یک مسئول در هیچ روزنامه ای امکان پذیر نیست و اتفاقا، رسانه های نور چشمی ید طولایی در این زمینه دارند!

۱۶ آذر ۱۳۸۹، روزنامه حیات نو اجتماعی توقیف می شود.

۲۱ آذر ۱۳۸۸، آفتاب یزد تذکر می گیرد. ظاهرا  معاونت مطبوعاتی توجه ویژه ای به بخش آگهی های دارد و مسئولیت های معاونت تبلیغاتی را هم به دوش میکشد. توقیف روزنامه همشهری به دلیل درج یک آگهی بود و اینبار روزنامه آفتاب یزد به خاطر انتشار یک آگهی تبلیغاتی برای رسانه‌های بیگانه و ضد انقلاب در شماره پنجشنبه ۱۹ آذر از اداره کل مطبوعات و خبرگزاری‌های داخلی معاونت امور مطبوعاتی تذکر  میگیرد.

۲۴ آذر ۱۳۸۸ روزنامه روزان به دلیل پخش شایعه تذکر می گیرد. نشریات «فرهنگ و هنر»، «نقش آفرینان» و «آهنگ زندگی» به دلیل «استفاده ابزاری از افراد(اعم از زن و مرد)در تصاویر و محتوی، تحقیر و توهین به جنس زن، تبلیغ تشریفات و تجملات نامشروع و غیرقانونی» تذکر گرفتند. نشریه «عروسک سخنگو» هم به دلیل استفاده از ادبیات «سخیف»  تذکر میگیرد.

۲۸ آذر ۱۳۸۸، به چهار روزنامه به دلیل سانسور(!) و درج عکس هایی که موجب تحریف شده است تذکر داده می شود. «اندیشه نو»، «جهان اقتصاد» به دلیل سانسور راهپیمایی و نیز تحریف تصویری حرکت مردم در روزنامه‌های«اعتماد» و «مردم سالاری» موجب شد تا به این روزنامه‌ها از سوی اداره کل مطبوعات و خبرگزاری‌های داخلی تذکر داده شود.

۳۰ آذر ۱۳۸۸ روزنامه اندیشه نو توقیف می شود و نشریات «پنجره»، «تهران امروز»، «آیین» و «بهار زندگی» تذکر گرفتند.

یک بار دیگر همزمان با چنین اخباری، خبر مجوز فعالیت نشریات جدید میرسد. نگاه کنیم به این نشریات: فصلنامه‌های «مجله دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی سنندج» به صاحب امتیازی «دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج»‌، «ریاضیات صنعتی» به صاحب امتیازی «دانشگاه آزاد اسلامی ـ واحد علوم و تحقیقات تهران»‌، «زمین و منابع» به صاحب امتیازی «دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان»، «پژوهش اجتماعی» به صاحب امتیازی «دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن»‌، «معرفت اخلاقی» به صاحب امتیازی «مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)»‌، «معرفت کلامی» به صاحب امتیازی «مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره)» «ادبیات تطبیقی» به صاحب امتیازی «دانشگاه آزاد واحد جیرفت» ‌، «پیام اقتصاد» به صاحب امتیازی «دانشگاه پیام نور استان مرکزی» «شهر و محیط» به صاحب امتیازی «دانشگاه کردستان»، «زیست شناسی تکوینی» به صاحب امتیازی «دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال» دو فصلنامه «علوم زیستی مدرس» به صاحب امتیازی «دانشگاه تربیت مدرس»

۲ دی ۱۳۸۸ روزنامه «آرمان روابط عمومی» و هفته‌نامه «موج اندیشه» به دلیل تخلف از قانون مطبوعات از سوی اداره کل مطبوعات داخلی وزارت ارشاد تذکر کتبی گرفتند.

۷ دی ۱۳۸۸ روزنامه آفتاب یزد به دلیل انتشار القائات ضد انقلاب ، از معاونت مطبوعاتی و اطلاع‌رسانی ارشاد تذکر گرفت.

۸ دی ۱۳۸۸ معاونت مطبوعاتی در اقدامی بی سابقه اطلاعیه ای علیه روزنامه اعتماد منتشر می کند. در این اطلاعیه آمده است: روزنامه اعتماد طی درج گزارشی با عنوان «خبرهای رسمی درباره درگیری‏های روز عاشورا در تهران ـ سخنان فرماندهان نیروی انتظامی درباره حوادث تاسوعا و عاشورا»، مرتکب تخلف شده است.

۱۳ دی ۱۳۸۸ بار دیگر معاونت مطبوعاتی علیه اعتماد اطلاعیه میدهد: پیرو درج مطلبی با عنوان « آیا مرجعیت سلب کردنی است» در صفحات اول و دوم شماره ۲۱۴۱ مورخ ۱۳/۱۰/۸۸ روزنامه اعتماد، این روزنامه از سوی اداره کل مطبوعات و خبرگزاری‌های داخلی تذکر کتبی دریافت کرد

۱۴ دی ۱۳۸۸ به روزنامه های «جمهوری اسلامی» و «فرهنگ آشتی»، «آفتاب» و «آرمان روابط عمومی» و مجله «پنجره» تذکر داده می شود. روزنامه «کارون» هم به دلیل انتخاب یک تیتر تذکر می گیرد.

این یک تخلف  کم سابقه است، روزنامه آفتاب به دلیل انتشار «خفیف» مراسم عزاداری حسینی مرتکب تخلف شده است! جالب ترین موضوع بررسی مطالب مندرج در ستون خط آفتاب(که پیام های مردمی در هر روزنامه است) در جلسه هیات نظارت بر مطبوعات بود. این پیام ها در غالب روزنامه ها توسط مردم داده و در روزنامه درج می شود.

نتیجه رسیدگی ها را مشاهده بفرمایید:  هیئت مذکور مصوب کرد، به سبب تخلفات مکرر آن روزنامه از جمله تشویق مردم به انجام راهپیمایی غیرقانونی (پیام ۱۴۹۱)، اتهام انتساب موضوع اهانت به تصویر امام خمینی (ره) به اصولگرایان و طرفداران دولت (مندرج در صفحه ۶ مورخ ۷/۱۰/۸۸)، انعکاس خفیف و نامناسب مراسم عزاداری حسینی (ع) در سراسر کشور و تقلیل آن در سطح «درگیری‏های تعدادی از تربیون‏داران، وعاظ و مداحان سرشناس و حتی خطبای نمازجمعه علیه اصلاح‏طلبان و سران جبهه» (مندرج در صفحه اول مورخ ۷/۱۰/۸۸)‌، القای این ذهنیت که ایجاد بلوا و تنش توسط طرفداران دولت صورت می‏گیرد و نیز حمایت از افرادی که محرک اغتشاشگران بوده‏اند (مندرج در ص ۲ شماره ۱۱۰۶)، مستند به بند ۴، ۵، ۸ و ۱۱ ماده ۶ قانون مطبوعات به این روزنامه تذکر داده شود.

اما موضوع تذکر پنجره باز میگردد به درج تصویر «اشو» که کتاب هایش مثل ریگ در بازار کتاب خیابان انقلاب، روی زمین و پشت ویترین اتفاقا با عکس تمام نما از اشو به فروش گذاشته شده است!

۱۹ دی ۱۳۸۸ به روزنامه‌های جمهوری اسلامی، فرهنگ آشتی، دنیای اقتصاد، روزان، اعتماد و بهار تذکر داده می شود.

۲۰ دی ۱۳۸۸ به روزنامه اعتماد به خاطر مطلبی تحت عنوان «مطبوعات، به صف، صف» که به معاونت مطبوعاتی انتقاد کرده بود تذکر داده می شود.

۲۱ دی ۱۳۸۸، به نشریه همت، که به بسیاری از علما و بزرگان نظام حتی مراجع توهین کرده بود «تنها» تذکر داده می شود.  موضوعی که موجب شد تا روز ۲۳ دیماه، دستگاه قضایی خود وارد ماجرا شده و حکم به توقیف نشریه مزبور دهد.

۲۶ دی ۱۳۸۸، روزنامه ابرار به دلیل درج مطلبی تحت عنوان «تهمت جایگزین همت» که به انتقاد از شیوه نشریه همت، پرداخته بود تذکر کتبی از معاونت ارشاد دریافت کند!

۲۷ دی ۱۳۸۸ روزنامه ابتکار تذکر می گیرد.

۲۸ دی ۱۳۸۸ پس از حکم قضایی مبنی بر توقیف نشریه همت، معاونت مطبوعاتی وارد عمل شده و نشریه مزبور را لغو امتیاز می کند! روزنامه «فرهنگ آشتی» و «موج اندیشه» نیز لغو امتیاز می شوند. البته بعدا مقامات قضایی انتشار روزنامه فرهنگ آشتی را بلامانع تشخیص میدهند! روزنامه های آفتاب یزد و اعتماد، ظاهرا در هر بار تشکیل جلسه هیات نظارت سهمیه تذکر دارند، اینبار نیز هر کدام یک تذکر می گیرند.

۳۰ دی ۱۳۸۸، روزنامه‌های تهران امروز، بهار، توسعه، روزان، جهان اقتصاد، اطلاعات، اعتماد، اسرار، جهان صنعت، مردم‌سالاری، آرمان روابط عمومی، جمهوری، پول، فرهیختگان و آفرینش از اداره کل مطبوعات و خبرگزاری‌های داخلی تذکر دریافت می کنند.

۱۷ بهمن ۱۳۸۸، روزنامه فرهنگ اشتی که ۲۸ دی لغو امتیاز شده بود را خاطرتان هست؟  شعبه ۲۹ دادگاه حقوقی تهران روز روز ۱۷ بهمن  انتشار روزنامه فرهنگ آشتی را بلامانع دانست.

۱۰ اسفند ۱۳۸۸، معاونت مطبوعاتی پس از یک دوره سنگین سکوت، اینبار به میدان می اید، البته با دست پر! روزنامه اعتماد از پرتیراژترین و با سابقه ترین روزنامه های اصلاح طلبان توقیف می شود.

هفته نامه ایراندخت به سردبیری محمد قوچانی و نشریه سینا هم لغو امتیاز می شوند.

همچنین پس از به تمسخر گرفتن آیه شریفه استرجاع توسط کیهان، معاونت مطبوعاتی وزارت ارشاد به دادن یک تذکر(از نوع جدی) به این روزنامه اکتفا می کند. به روزنامه عصر مردم هم تذکر داده می شود.

۱۰ اسفند ۱۳۸۸، روزنامه اعتماد و هفته نامه پنجره از پر تیراژ ترین روزنامه ها و هفته نامه های سراسری کشور توقیف و لغو امتیاز شدند و در مقابل به ۳۰ نشریه مجوز فعالیت داده می شود، به عناوین برخی از آنها اشاره می کنیم:

ماهنامه‌های: توسعه مدیریت به صاحب امتیازی “بنیاد مستضعفان انقلاب اسلامی “، فن بازار به صاحب امتیازی “‌سیاوش ملکی‌فر “، پرستاری امروز به صاحب امتیازی “‌رضوان انصاری “، حفاظت و ایمنی به صاحب امتیازی “‌علی عبداله خانی‌ “‌، پیام تغذیه‌ به صاحب امتیازی “‌گیسو شریفی “‌؛ رایانه فردا به صاحب امتیـازی “‌مهـرداد توانا “، طـه به صاحب امتیـازی “‌زهـرا بزم آمون “، جراحـان به صاحب امتیازی “‌سیدمجتبی موسوی خوشدل “. ۲ماهنامه‌های: کهـن به صاحب امتیازی “‌پژمان پروین ” ‌و‌ دندان‌پزشکی خانواده‌ به صاحب امتیازی “‌صفورا شاه طالبی ” فصلنامه‌های: پیام اتـاق بازرگـانی اراک به صاحب امتیازی “اتاق بازرگانی و صنایع و معادن اراک ” ، بورس فن‌آوری اطلاعات به صاحب امتیازی “‌علیرضاتوکلی طالب “، شهرهای جهان به صاحب امتیازی “‌محسن ابراهیمی مجرد ” ، بـرین چـوب “شرکت برین چوب “، حوادث غیـرمترقبه به صاحب امتیازی “‌فرهاد صدیق تنکابنی ” و طـراح به صاحب امتیازی و مدیرمسئولی “‌سروش بخت مینو “

۱۱ اسفند ۱۳۸۸، محمدعلی رامین به مجلس میرود و در بین نمایندگان مجلس در پاسخ به چرایی برخورد با مطبوعات به جنگ نرم اشاره می کند و لوگو روزنامه تهران امروز را مصداق بارز جنگ نرم معرفی می نماید!

۱۲ اسفند ۱۳۸۸، مدیر مسئول تهران امروز طی یادداشتی با ابراز ناخرسندی از وضعیت حاکم بر مطبوعات اعلام می کند به صورت داوطلبانه لوگوی روزنامه که به زعم آقای رامین شکل زنی در حال رقص باله بود را تغییر میدهد.

۱۷ اسفند ۱۳۸۸، هیئت نظارت بر مطبوعات به روزنامه بهار و ۱۶نشریه تذکر داد.

۲۵ اسفند ۱۳۸۸، نشریاتی هم مجوز فعالیت گرفتند، برخی از آنها را ملاحظه بفرمایید: فصلنامه ی:  “برق مدرس ” به صاحب امتیازی “دانشگاه تربیت مدرس ” و دوفصلنامه‌های “زبان شناخت “، “سیاست پژوهی “، “فلسفه علم “، “نامه ادب پارسی “، “تفکر و کودک “، “مطالعه فرهنگ‌ها “، “مطالعات اجتماعی “، “پژوهشنامه علوی “، “غرب‌شناسی “، “تحقیقات تاریخی “، “اقتصاد پژوهی “، “حکمت معاصر “، “تحقیقــات زنان “، “مطالعات و پژوهش‌های فلسفه دین “، “پژوهش‌های منطقــی “، “جستارها و پژوهش‌های علــم و دین ” همگی به صاحب امتیازی “پژوهشگاه علـوم انسانی و مطالعــات فرهنـگی ” “Iranian Journal Of Health And Physical Activity ” به صاحب امتیازی “دانشگاه فردوسی مشهد ” ، “پژوهش توسعه شهری ” به صاحب امتیازی “جهاد دانشگاهی ” و “مدیریت و احیای منابع طبیعی ” به صاحب امتیازی “جهاد دانشگاهی واحد تهران “

۱۸ بهمن ۱۳۸۹، روزنامه های خراسان، جمهوری اسلامی و همشهری، تذکر می گیرند!

و در مقابل مجوز فعالیت ۲۴ نشریه صادر می شود، نشریاتی چون:

ماهنامه «BMCI Studies Psychology»، ماهنامه «خانه خوبان» به صاحب امتیازی «مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره)»، دو ماهنامه «اقتصاد پنهان» به صاحب امتیازی «ستاد مرکزی مبارزه با قاچاق کالا و ارز»، فصلنامه «مهندسی فناوری اطلاعات و ارتباطات امن» به صاحب امتیازی «دانشگاه امام حسین(ع)» ،‌فصلنامه «زیست فن‌آوری میکروبی» به صاحب امتیازی «دانشگاه آزاد اسلامی – واحد شهر قدس»، فصلنامه «مجله مطالعات زبانی – بلاغی فارسی» به صاحب امتیازی «دانشگاه سمنان»، فصلنامه «Hematology Oncology Iranian Journal of Pediatric» به صاحب امتیازی «دانشگاه علوم پزشکی یزد»، فصلنامه «Journal of Advances in Computer Research (JACR) » به صاحب امتیازی «دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری»

فصلنامه «SHapur Journal of Micribiology Joundi» به صاحب امتیازی «دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی جندی شاپور اهواز»، فصلنامه «معرفت فرهنگی اجتماعی» به صاحب امتیازی «موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی»، فصلنامه «پژوهش در فناوری برق» به صاحب امتیازی «دانشگاهی آزاد اسلامی واحد نجف آباد »، فصلنامه «تاریخ فلسفه» به صاحب امتیازی «موسسه انجمن ایرانی تاریخ فلسفه»، فصلنامه «علوم و فنون کشت‌های گلخانه‌ای» به صاحب امتیازی «دانشگاه صنعتی اصفهان»

فصلنامه «مطالعات فرهنگی دفاعی زنان و خانواده» به صاحب امتیازی «موسسه فرهنگی میراث نبوت»، فصلنامه «دانش حسابداری» به صاحب امتیازی «دانشگاه شهید چمران اهواز»، فصلنامه «پژوهشهای نوین اقتصاد کشاورزی» به صاحب امتیازی «دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت» و مدیر مسئولی «بهارء الدین نجفی» ، فصلنامه «گیاه و زیست بوم» به صاحب امتیازی «دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرری» ، فصلنامه «پژوهشهای دانش زمین» به صاحب امتیازی «دانشگاه شهید بهشتی» دو فصلنامه «of Mathematical Sciences Yazd Journal» به صاحب امتیازی «دانشگاه یزد»، «Journal Of injury and Violence Research» به صاحب امتیازی «دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه» «پیک اقتصادی» به صاحب امتیازی «دانشگاه پیام نور »

۲۳ فروردین ۱۳۸۹، به روزنامه های: به روزنامه جهان صنعت، آرمان روابط عمومی ، پول، بهار، مردم سالاری، گل و نشریه میبد تذکر داده می شود.

۳۰ فروردین ۱۳۸۹، روزنامه بهار توقیف شد.

۲۵ اردیبهشت ۱۳۸۹، دو هفته‌نامه «کانون خانواده» به خاطر درج یک جوک تذکر گرفت.

۱۱ خرداد ۱۳۸۹، روزنامه “مردم سالاری ” ، “‌آفتاب یزد “، “‌جهان اقتصاد “، “‌آرمان روابط عمومی “، “‌جمهوری اسلامی “، “‌جهان صنعت “، ” ‌کارون “، “‌البرز ورزشی “، “‌خبر ورزشی ” و نیز نشریات “بهداشت روان و جامعه “، ” ‌هنر موسیقی ” و ” راه ” به دلیل تخلفات محتوایی و شکلی تذکر داده شود. صاحب امتیاز روزنامه ورزشی گل با پذیرش تخلفات این روزنامه اعلام کرد تا همراه با عذرخواهی علنی، داوطلبانه به تعطیلی ۵ روزه روزنامه گل اقدام خواهد کرد. در همین روز ماهنامه محلی “بدر “، توقیف، روزنامه البرز ورزشی تذکر می گیرد. روزنامه های وطن امروز و فرهیختگان هر کدام دو تذکر می گیرند.

۲۵ خرداد ۱۳۸۹، روزنامه های:  آفتاب یزد ، وطن امروز، جمهوری اسلامی، پول و هفته‌نامه بصیرت جوانان تذکر می گیرند.

۱ تیر ۱۳۸۹، فصلنامه «فرهنگ آموزش» لغو، به ماهنامه های  «نسیم بیداری»، «فردوسی» و«گلستانه»، هفته‌نامه «رودکی» تذکر داده می شود.

دو هفته‌نامه “مدینه گفتگو ” توقیف می شود و به دو نشریه ورزشی نیز تذکر داده میشود، علت تذکر از این قرار است: به نشریات “رزم آور ” و “دنیای کاراته ” بدلیل پرداختن به موضوع عرفان‌های کاذب و اندیشه‌های ساختگی بر خلاف موازین اسلامی ـ بدون نفی منطقی و کارشناسانه آنها ـ تذکر داده شده است.

۱۶ شهریور ۱۳۸۹، یک اتفاق نادر در کل دولت نهم. به روزنامه «صدای کرخه» با گستره توزیع استان خوزستان به صاحب امتیازی و مدیرمسئولی سیدجاسم ساعدی مجوز فعالیت داده میشود. در تمام طول مدت فعالیت دولت نهم به کمتر از ده روزنامه مجوز فعالیت داده شده است. که معروف ترین آنها کلمه سبز بود، که آنهم به فاصله کمی از آغاز انتشار اول با حضور نیروهای امنیتی در ساختمان آن و دستگیری گردانندگان آن انتشارش متوقف و بعد کلا حذف شد.

به نشریات دیگری هم مجوز فعالیت داده شد، این نشریات عبارت است از: «زیست‌شناسی گیاهی» به صاحب‌ امتیازی دانشگاه اصفهان، «هنرهای تصویری» به صاحب‌ امتیازی جهاد دانشگاهی، «افق‌های حسابداری» به صاحب‌ امتیازی مرکز آموزش عالی رجاء ، «سراج منیر» به صاحب‌ امتیازی دانشگاه علامه طباطبایی فصلنامه «علوم و فنون بسته‌بندی» به صاحب‌ امتیازی دانشگاه جامع امام حسین‌(ع)، «مطالعه توسعه» به صاحب امتیازی جهاد دانشگاهی و…

۵ مهر ۱۳۸۹، روزنامه «اندیشه نو» و هفته‌نامه «بهار زنجان»، لغو مجوز شدند.

۱۱ مهر ۱۳۸۹، روزنامه جمهوری اسلامی تذکر گرفت.

۱۹ مهر ۱۳۸۹، یک تذکر در مورد موضوع فعالیت به همه نشریات کشور داده می شود و تذکر های جداگانه ای هم البته داده می شود. به روزنامه جمهوری اسلامی تذکر داده شد. نشریه “تالش ” توقیف شد و به نشریات “کتاب هفت “،”قاصدک شهر ”  و “سرنا ” تذکر داده شد.

بدیهی است به دلیل حجم بالای نشریاتی که مجوز فعالیت گرفتند، در هر دوره زمانی به نمونه هایی اشاره شده است. اما این روزشمار فعالیت محمدعلی رامین رد وزارت ارشاد است. کسی که در گفته های خود مدام از حمایت از مطبوعات سخن می گوید. با تعطیلی و توقیف هنر روزنامه، حدودا ۱۰۰ نفر به طور مستقیم و تعداد بیشتری به طور غیر مستقیم شغل خود را از دست می دهند.

خود آقای رامین که سابقه اداره نشریه ای به نام امامت (البته در بانک اطلاعاتی که توسط معاونت مطبوعاتی منتشر شده است، هیچ نشریه ای با عنوان امامت از سال ۱۳۰۰ تاکنون مجوز فعالیت نگرفته است و نام آقای رامین نه به عنوان مدیر مسئول و نه صاحب امتیاز در این بانک اطلاعاتی از سال ۱۳۰۰ تاکنون وجود ندارد) را به صورت انفرادی داشته است، خوب میداند که نشریات معتبر، عموما تعداد زیادی از افراد متخصص را مشغول به کار می کنند و دادن مجوز نشریه به دانشگاه ها، مراکز علمی و… نمی‌تواند معیار مناسبی برای سنجش وضعیت مطبوعات کشور باشد.

این آمارها ممکن است عناوین دهان پرکنی را برای خبرگزاری هایی نظیر فارس و ایرنا فراهم کند، اما در عمل، برای مثال نشریه «پیام اتاق بازرگانی فلان شهرستان» مگر چند مخاطب دارد و چه تاثیری در کل کشور دارد.در مقابل با توقیف و تعطیلی روزنامه هایی چون فرهنگ آشتی، همشهری، سرمایه، اعتماد و… حجم بالایی از مخاطبان(برابر با تیراژ این روزنامه ها) به سمت کانال های دیگر  دریافت خبر حرکت می کنند.

کانال هایی نظیر شبکه های ماهواره ای و سایت های خارجی، که با عرض تاسف، آقای محمدعلی رامین، هیچ نظارتی نمیتواند روی آنها داشته باشد. توقیف نشریات داخلی، چه پیامی دارد؛ انتقال مخاطب روزنامه اصلاح طلب داخلی و سایت پر بازدید منتقد داخلی، به شبکه ماهواره و فلان سایت خبری خارج از کشور، چه تعریف دیگری می تواند داشته باشد؟

——————-

این مطلب در سایت آینده نیوز منتشر شد