نگاهی به شرکای اقتصادی ایران از فروردین تا دیماه ۱۳۸۹(۱)
در اینجا نگاهی داریم به وضعیت روابط تجاری ایران با جهان، از ابتدای فروردین امسال تا دی ماه سال ۱۳۸۹٫ تراز تجاری کشورمان را با شرکای اصلی تجاریش بررسی می کنیم و به مناسبتات تجاری با برخی کشورهای متخاصم می پردازیم. مشخصا آمار و ارقام به ما خواهند گفت که با کشورهای تحریم کننده ایران چه رابطه تجاری و در چه سطحی داشتیم. خلاصه ای از وضعیت اقتصادی ده شریک اول تجاری کشورمان را آورده ایم و به خاطر محدودیت حجم مطلب، به ارایه خلاصه اطلاعات تجاری ده شرکت بعدی(رتبه های ۱۱ تا۲۰) بسنده شده است.
رابطه تجاری از دیرباز تاکنون تابعی بوده از رفتار سیاسی کشورها. امروزه تحریم های اقتصادی که در حوزه روابط تجاری کشورها تعریف میشود به ابزاری قدرتمند در دست ابرقدرت ها و سازمان های بین المللی قرار گرفته است. تاثیر روابط تجاری تاجاییست که بعضا به جای برخوردهای نظامی، از تغییر در روند تجارت با یک کشور استفاده میشود.
از ابتدای امسال تا دیماه، مجموعا۵۰ میلیون و ۴۰۸ هزار و ۴۶۹ تن کالا به ارزش ۲۱٫۴۷۰٫۵۹۳٫۷۰۴ (۲۱ میلیارد و ۴۷۰ میلیون و ۵۹۳ هزار و ۷۰۴ ) دلار، برابر با ۲۲۱٫۷۲۳٫۱۵۳٫۳۶۸(۲۲۱ میلیارد و ۷۲۳ میلیون و ۱۵۳ هزار و ۳۶۸) ریال از ایران به کشورهای جهان کالا صادر شده است. که از نظر وزن۰۶/۳۳(۳۳ممیز۰۶)درصد و از نظر ارزش ۰۸/۲۴(۲۴ممیز۰۸)درصد رشد داشته است.
در مقابل ۳۷میلیون و ۲۶۶هزار و ۴۹۶ تن کالا به ارزش ۵۲٫۹۷۹٫۴۶۱٫۹۵۰ (۵۲ میلیارد و ۹۷۹ میلیون و ۴۶۱ هزار و ۹۵۰ ) دلار، برابر با ۵۴۶٫۱۳۷٫۹۵۶٫۹۲۶ (۵۴۶ میلیارد و ۱۳۷ میلیون و ۹۵۶ هزار و ۹۲۶) ریال از کشورهای جهان به کشورمان کالا وارد شده است. که از نظر وزن-۳۸/۲(منفی ۲ممیز ۳۸)درصد و از نظر ارزش ۹۷/۲۶(۲۶ممیز۹۷)درصد رشد داشته است.
تراز تجاری ایران همچنان منفی است و کفه ترازو به نفع واردات سنگینی میکند. در اینجا نگاهی داریم به وضعیت روابط تجاری ایران با جهان، از ابتدای فروردین امسال تا دی ماه سال ۱۳۸۹٫ تراز تجاری کشورمان را با شرکای اصلی تجاریش بررسی می کنیم و به مناسبتات تجاری با برخی کشورهای متخاصم می پردازیم. مشخصا آمار و ارقام به ما خواهند گفت که با کشورهای تحریم کننده ایران چه رابطه تجاری و در چه سطحی داشتیم. خلاصه ای از وضعیت اقتصادی ده شریک اول تجاری کشورمان را آورده ایم و به خاطر محدودیت حجم مطلب، به ارایه خلاصه اطلاعات تجاری ده شرکت بعدی(رتبه های ۱۱ تا۲۰) بسنده شده است.
۱: امارات متحده عربی: شریک قدر نشناس
امارات متحده عربی تولید خاصی ندارد. اگر درآمدی از محل گردشگری داشته باشد، منطقی به نظر می رسد، اما درآمد این کشور از محل صادرات کالا را نمی توان به پای تولید خود این کشور جدید التاسیس گذاشت، باید گفت امارات متحده عربی، اولا از مجاورت با خلیج فارس و منطقه ای چون دبی با گردشگران فراوان سود می برد و ثانیا از هماسایگی با کشوری ثروتمند و دارای ذخایر عظیم نفتی بسیار منتفع شده است؛ حال اینکه برخی از کشورهای جهان با کشورمان مواضع خصمانه دارند و امارات خوب از این آب گل آلود ماهی گیری کرده است. به بیان ساده، امارات این وسط نقش دلالی بزرگ را ایفا می کند. شاید باید برخی از کالاهای وارد شده از امارات به ایران را به حساب چین و سایر کشورهای صنعتی جهان گذاشت.
تولید ناخالص این کشور در سال ۲۰۱۰ برابر ۲۳۹۶۵۰ میلیون دلار برآورد شده است، تا رتبه سی و پنجم بیشتری تولید ناخالص را به امارات متحده عربی ببخشد. امارات متحده عربی در این فهرست حدودا شش پله از ایران عقب تر است! سرمایه گزاران ایرانی و ایرانیان امارات متحده عربی ۱۰% جمعیت این کشور یعنی (تقریبا” ۴۰۰ هزار نفر) را تشکیل می دهند. ایرانیان امارات مجموعا ۱۰ هزار شرکت بزرگ و کوچک را در امارات متحده عربی می گردانند. بنابر آماری که بلومبرگ اعلام کرده است، داد و ستد تجاری و مبادله کالا بین ایران و امارات متحده عربی از سال ۲۰۰۵ تا سال ۲۰۰۹ ، سه برابر شده است و به سقف ۱۲ میلیارد دلار آمریکا رسیده است.
تا سال ۱۳۸۳، اولین وارد کننده کالا به کشورمان ایران، آلمان به شمار می رفت، اما پس از آن امارات خود را به مقام نخستین وارد کننده کالا به کشورمان رساند. تنها تا دیماه سال جاری، از امارات بیش از ۱۳٫۱ میلیارد دلار کالا به کشورمان صادر شده است، که با توجه به ارزش کل واردات ایران در این مقطع زمانی، این رقم بیش از ۳۳ درصد کل واردات ایران از جهان است که در جای خود مهم به نظر می رسد.
بر اساس اظهارات نمایندگان مجلس شورای اسلامی ظاهرا قرار است به زودی با توجه به مواضع غیر دوستانه امارات با ایران، اولین وارد کننده کالا به کشورمان کشوری جز امارات متحده عربی باشد.
۲: چین: بلای جان اقتصادهای پیر
این کدام کشور می تواند باشد: بزرگترین صادرکننده و دومین واردکننده بزرگ کالا درجهان، دومین اقتصاد بزرگ دنیا بر پایه تولید ناخالص داخلی، عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل و سازمانهای چندجانبهای همچون سازمان تجارت جهانی، اپک، سازمان همکاری شانگ های و گروه ۲۰، کشوری دارای سلاح هستهای که از بزرگترین ارتش دائمی دنیا و دومین بودجه دفاعی بزرگ دنیا برخوردار است.
چین؛ در شرق آسیا با ۱٫۳(۱ممیز ۳) میلیارد نفر جمعیت، پر جمعیت ترین کشور جهان و سومین یا چهارمین کشور وسیع دنیاست. شاید چین برای ما تداعی کننده کارگاه های کفاشی تبریز، بیکاری بنگاه های اقتصادی داخلی، اجناس تقلبی و بی کیفیت و… باشد. درست است، این چیزی نیست که فقط در ایران با شنیدن نام چین تداعی میشود، در سایر نقاط دنیا نیز چین مفهومی مترادف این عبارات را دارد.
البته باید متذکر شد، چه بهتر اگر به جای کشوری نورسته چون امارات متحده عربی، بازار ایران را کشوری لا اقل با تاریخ و تمدنی کهن و البته بدون چشم داشت به هویت و فرهنگ و آب خاک ایران تساحب کند!
چین اگر دومین صادرکننده کالا به کشورمان ایست، از آن طرف هم اولین مقصد صادرات ایران به شمار میرود، هرچند تراز تجاریمان با این کشور زیاد جالب نیست.
متذکر میشود که بخش عمده ای از کالاهایی که از مبدا امارات متحده عربی به کشورمان وارد میشوند، در واقع کالاهای چینی هستند که از طریق امارات به ایران می آیند.
۳:ترکیه: متحد سیاسی و شریک اقتصادی
دوستان ترک ما در شمالغرب کشور، ظاهرا خیز بلندی را برای تساحب بازار واردات ایران برداشتند. ترک ها هم زمان با مواضع غیر دوستانه اماراتی ها وارد بازی شدند. دولتمردان مسلمان ترک در جریان مسائل بین المللی مطرح شده برای ایران، خصوصا در مبحث هسته ای همواره هوای دولتیان ایرانی را داشتند و اگر حالا هم واردات از ترکیه به ایران نزدیک به ۱۱۲ درصد رشد داشته باشد، زیاد عجیب نیست.
ترکیه که دروازه اتصال آسیا به اروپاست، هفدهمین اقتصاد پر قدرت جهان(با GDP برابر با ۷۲۹۰۵۱ میلیون دلار) بر پایه تولید ناخالص داخلی به شمار می رود.
۴: المان: پیشکسوت صادرات
تا سال ۸۳، بازار ایران را در دست داشت. این کشور اروپایی اگر با مواضع جمهوری اسلامی ایران دشمنی نکرده باشد، زیاد هم دوست نبوده. واقعیت این است که از فروردین سال ۱۳۷۶ رابطه ایران و آلمان در پی اعلام حکم دادگاه میکونوس که به طرز قابل توجهی علیه جمهوری اسلامی ایران موضع داشت، رو به سردی نهاد. هر چند اقدامات سیاسی بعد از اعلام حکم آن دادگاه طی دو تا سه ماه بسیار شدید بود، اما پس از مدتی، این شدت کمی تعدیل شد. اما مواضع دوکشور نسبت به یکدیگر همچنان چندان دوستانه نبود.
آلمان یکی از اعضای سازمان ملل متحد، ناتو، کشورهای گروه هشت و گروه پنج بوده و از بنیانگذاران اتحادیه اروپا است. آلمان بزرگترین اقتصاد اروپا را داراست و ـ بناا بر برخی آمارها ـ پس از آمریکا و ژاپن سومین قدرت صنعتی جهان است.از نظر درآمدسرانه رتبه پنجم در جهان را دارد.
از سال ۲۰۰۳ تا سال ۲۰۰۸ آلمان بزرگترین صادر کننده جهان به شمار می رفت، اما در سال ۲۰۰۹ به دومین صادر کننده کالا در جهان افت کرد. این کشوردر سال گذشته میلادی، برابر ۱۸۹٫۷ بیلیون دلار تولید مازاد داشته است.
بهبود اقتصادی این کشور پس از جنگ جهانی دوم «معجزه اقتصادی آلمان» خوانده شدهاست.بیشتر تولیدات آلمان تولیدات مهندسی بویژه صنایع الکتریکی، مکانیکی، خودروسازی، مواد شیمیایی، منسوجات، هوافضا، غذایی و وسایل نقلیهاست. صنایع سنگین و مهندسی در منطقه روهر، شیمیایی در شهرهای کنار رود راین و وسایل نقلیه موتوری در مراکز بزرگ ایالتی مانند اشتوتگارت تمرکز دارد.آلمان همچنین در ساخت و بکارگیری توربینهای بادی واستفاده از انرژی خورشیدی در جهان پیشرو است.
۵: عراق: همسایه بد دیروز، شریک خوب امروز
دشمن سابق و دوست فعلی ایران. شاید جمهوری اسلامی ایران از دست هیچ یک از کشورهای منطقه، به اندازه عراق در جریان تهاجم و جنگ تحمیلی آسیب ندیده باشد. با این حال پس از سرنگونی دیکتاتور پان عرب و ضد ایرانی این کشور و با روی کار آمدن دولت جدید، روابط ایران و عراق رو به بهبودی گذاشت.
نظر به خرابی های ناشی از تهاجم ایالات متحده و نیروهای ناتو به این کشور و عقب ماندگی آن طی سال های حکومت حزب بعث بر مردم این همسایه غربی مان، پس از آزادی مردمش، بازرگانان و بخش های مهندسی ایران با توجه به همسایگی با این کشور جنگ زده، برای بازسازی این کشور وارد میدان شدند.طوری که دشمن سابق کشورمان، به دومین مقصد صادرات کالای ایران تبدیل شد.
نکبت تهاجم صدام علیه ایران، واقعا دامن این کشور را در تمام ابعاد گرفت و اقتصاد یکی از آنها بود. ۹۵ درصد از اقتصاد عراق به طور سنتی در رابطه با نفت است.
پس از ۱۹۸۰، این کشور با مشکلات مالی ناشی از هزینه های سنگین تهاجم به ایران مواجه شد. بسیاری از مراکز صنعتی نفتی این کشور در پاسخ ها ایران به تهاجمات عراق به تاسیسات نفتی کشورمان ویران شده بود، طوری که حزب بعث برای خروج ا این منجلاب، ناگزیر شد تا برای بازسازی و برآمدن از پس هزینه های جاری از سایر دولت ها و سازمان های بین المللی، قرض بگیرد. این قرض ها و نکبت پس از آن که دامن گیر حزب بعث شد را برخی تحلیل گران اقتصادی با عناوینی چون«دوران ریاضت» یاد می کنند.
بنا بر برخی آمارها، عراق امروز بزرگترین تولید کننده نفت خام در جهان به شمار می رود. اقتصاد چندان شکوفایی ندارد، با این حال بازار خوبی برای بازرگانان ایرانی است. از این بابت هم قاعدتا منتی بر سر ما نیست، اگرچه صدام اعدام و حزب بعث منحل شده است، اما عراق هنوز خصارت جنگ خانمان براندازی که بر ایران تحمیل کرده است را نپرداخته.
با توجه به پیگیری های مجدانه برخی دولتمردان برای گرفتن خصارت های جنگ دوم جهانی، به نظر می رسد، پس از گرفتن خسارت های آن جنگ، باید خسارت های جنگ عراق نیز دریافت شود!
۶: کره جنوبی: ببر آسیا
شاید در هیچ جای جهان، مثل اینجا مواهب یک نظام سیاسی خوب برای نظام اقتصادی یک کشور نمایان نشود. دو کره یکی در شمال و دیگری در جنوب. کره شمالی وضعیتی اسف بار از نظر اقتصادی و آزادی های فردی برای مردمش فراهم کرده، فرهنگی آمیخته با افسانه های ساخته رهبران کمونیست، که به مردمش القا کرده است روح رهبر پیشین به خورشید پیوسته و آن را گرمتر کرده است.
و کره ای دیگر در جنوب؛ دارای کره جنوبی دومین رشد سریع اقتصادی دنیا در ۴ دهه اخیر را به خود اختصاص داده است. این پیشرفت قابل توجه که کره جنوبی را در کمتر از نیم قرن بدل به کشوری پیشرفته وثروتمند نمود، اغلب معجزه رودخانه هان نامیده میشود و در مجامع بینالمللی صفت «ببر آسیا» را برای این کشور به ارمغان آوردهاست. امروزه اقتصاد موفق کره جنوبی الگویی برای بسیاری از کشورهای در حال توسعهاست. کره جنوبی اکنون دارای اقتصاد توسعه یافته چندین هزار میلیارد د لاری است و یکی از اعضای OECD است و توسط بانک جهانی جزءاقتصادهای با در آمد بالا و از دیدگاه IMF و CIA به عنوان یکی از اقتصادهای پیشرفته طبقه بندی شدهاست و در همین راستا سئول، پایتخت این کشور یکی از ده شهر برجسته اقتصادی و مالی جهان است. کره جنوبی علی رغم کمبود منابع طبیعی و دارابودن کمترین مساحت در میان کشورهای گروه G ۲۰ به عنوان یکی از اقتصادهای نیرومند دنیا تلقی میشود. اقتصاد کره جنوبی، چهارمین اقتصاد بزرگ آسیا و سیزدهمین در دنیاست. همانند آلمان غربی و ژاپن، صنعتی سازی سریع از دهه ۱۹۶۰ کره جنوبی را به یکی از بزرگترین کشورهای صادر کننده در جهان تبدیل نمود. این کشور هفتمین شریک بزرگ تجاری آمریکاست.
کره جنوبی دومین میزان ذخایر را درمیان کشورهای توسعه یافته داراست و همچنین ششمین ذخایر ارزهای خارجی را در جهان داراست. با وجود دارا بودن وضعیت توسعه یافته، کره جنوبی حرکت خودرا به سوی رشد اقتصادی سریع همراه با بالاترین میزان تولید ناخالص ملی، صادرات و تولیدات صنعتی در جهان توسعه یافته را ادامه میدهد. در اکتبر سال ۲۰۰۸ ،IMF پیش بینی کرد که اقتصاد کره جنوبی در سال ۲۰۱۱ از اسپانیا پیشی خواهد گرفت و سرانه تولید ناخالص این کشور در سال ۲۰۱۲ از ایتالیا و در سال ۲۰۱۳ از اسپانیا بیشتر خواهد شد.
در سال ۱۹۹۶ کره جنوبی یکی از اعضای OECD پیمانی برای رشد اقتصادی بیشتر گشت. کره جنوبی همانند بسیاری دیگر از همسایههای آسیایی خود، متحمل بحران اقتصادی سال ۱۹۹۷ آسیا شد. اما این کشور قادر گشت که دوباره برخیزد و پس از یک ترمیم سریع به رشد خود به سوی یکی از قدرتهای عمده اقتصادی ادامه دهد.
۷: سوئیس: بهشت ثروتمندان لوکس پرست
کشور بی طرف سیاسی که همیشه سعی کرده میانه رو باشد، چنین جای ایده آل سرمایه ترسو به شمار می رود؛ سوئیس است و بانک هایش! سوئیس یکی از ثروتمندترین کشورهای جهان به شمار می رود، این کشور نوزدهمین اقتصاد قدرتمند جهان بر پایه تولید ناخالص داخلی در سال ۲۰۱۰ بوده است. اگرچه نودهمین کشور است، اما GDP 522,435 میلیون دلاری آن، برای جمعیت ۷ و نیم میلیون نفری آن ایده آل به نظر می رسد. برای درک بهتر مقایسه کنید با کشور خودمان، تولید ناخالص داخلی ایران با حدود ده برابر جمعیت سوئیس در سال ۲۰۱۰ برابر ۳۳۷,۹۰۱ میلیون دلار بوده است.
این کشور کوچک در شمالغربی اروپا، عضو اتحادیه اروپا نیست ولی عضو انجمن تجارت آزاد اروپا(EFTA) است . در سال ۱۹۹۹ میلادی سوئیس با اتحادیه اروپا قرارداد بست و عضو EFTA گردید . به موجب این قراردار داد و ستد بین کشورهای عضو اتحادیه با سوئیس آسانتر گشت . بانکداری در سوئیس یکی از مهمترین بخشهای این کشور محسوب میشود . شرکتهای بیمه نیز سهم زیادی در اقتصاد سوئیس دارند . دیگر بخش مهم اقتصادی صنعت توریسم است . ژنو و زوریخ جزو شهرهای گردشگر پذیر هستند . همچنین کوهستان های این کشور میزبان گردشگرانی هستند که برای ورزشهای برفی به این کشور سفر میکنند .
اصولا سوئیس سرزمین ایده آل ثروتمندان افسانه ایست. ما امسال، از سوئیس شمس و فراورده های فلزی، ماشین و کالاهای با تکنولوزی روز دنیا و البته، سیگار و شکلات لوکس وارد کردیم.
۸: هند: خویشاوند آریایی
ما لا اقل به لحاظ نژادی با هندوستان روابط نزدیکی داریم. خویشاوند اریایی ماست. برخی آمارها بر آنند که اقتصاد هند چهارمین اقتصاد بزرگ جهان است. هند بهرغم رکود اقتصادی جهانی در سال های اخیر، با رشد اقتصادی متوسط بالاتر از ۸ درصد طی چند سال گذشته به یک قدرت اقتصادی تبدیل شدهاست. این میزان رشد نزدیک به رشد اقتصادی کشور همسایه آن چین است.
کشور هفتاد و دو ملت و با یک کشور در میانه، همسایه شرقی مان، یازدهمین قدرت اقتصادی جهان بر پایه تولید ناخالص داخلی است. GDP آن در سال ۲۰۱۰ برابر ۱,۴۳۰,۰۲۰ میلیون دلار بوده است.
اگر روزی نام هند فقر و تنگدستی را به یاد میآورد، اکنون پیشرفتهای اقتصادی و رنسانس علمی این کشور توجه همگان را به خود جلب کردهاست. مدتهاست که سرمایه گذاریهای عظیم خارجی در این کشور امری عادی به شمار میآید و فروش کالاهای هندی در بازارهای جهان به شدت افزایش یافته است.
حتما سری به گوشی فروشی ها بزنید و گوشی های نوکیای ساخت هند را نگاهی بیاندازید، که دست برقضا این روزها، این Made In Inda ها در بازارمان زیاد هم شدند، گویی میخواهند با Made In China رقابت کنند!
تحلیلگران اقتصادی پیشبینی میکنند هند تا سال ۲۰۲۰ میلادی پس از آمریکا و چین سومین کشور صنعتی جهان باشد و درامد سرانه کشور به ۵۰۰۰ دلار یعنی دوبرابر میزان فعلی برسد!
۹: ایتالیا: سرزمین مافیا
ایتالیا، سرزمین مافیا. برلوسکونی این روزها این کشور را زیاد خوش نام نکرده و جنبش های زنانه علیه وی موضوع داغ محافل سیاسی این کشور هستند. اما از نظر اقتصادی ایتالیا، کشوری قدرتمند در اروپا به شمار می رود. این کشور پس از آلمان، فرانسه و انگلیس، سومین کشور اروپایی و در جهان هفتمین کشور قدرتمند بر پایه تولید ناخالص داخلی است.
GDP ایتالیا در سال ۲۰۱۰ برابر با ۲,۰۳۶,۶۸۷ میلیون دلار بوده است. از جمله مهمترین صنایع کشور میتوان به صنایع فلزکاری، ماشینآلات، شیمیایی، وسائط نقلیه، مواد غذایی و مشروبات، منسوجات و البسه، هواپیماسازی، کشتیسازی، پتروشیمی، الکتریکی، اتمی و جنگافزار اشاره نمود.
گندم، جو، سیبزمینی، چغندرقند، سیب، ذرت، برنج، انگور، ماهی، گاو و خوک نیز مهمترین محصولات کشاورزی و دامپروری کشور را تشکیل میدهند.
۱۰: فرانسه: کشور خصوصی سازی های جدید
خیلی از مردم کشورما بیشتر با فرانسه از طریق گزارش های خبری کامران نجف زاده اشنا شدند که از بی عدالتی ها اجتماع در این کشور و اعتصابات کارگری گزارش می دهد. باید گفت این کشور که به صورت سنتی از جمله گهواره های نظام اقتصادی دولتی در اروپا به شمار می رود، همواره به اتحادیه های کارگری اهمیت ویژه را داده است. اگرچه در رابطه با معاملات تجاری با ایران یک پله پایین تر از ایتالیاست، اما در واردات از ایتالیا زرنگ تر بوده. فرانسه هفتمین وارد کننده کالا به ایران است، در حالی که ایتالیا هشتمین است. در واقع صادرات ایران به ایتالیاست، که این کشور را صاحب رتبه بالاتری کرده است.
فرانسه پس از آلمان دومین کشور قدرتمند در اروپا و پنجمین کشور قدرتمند جهان بر پایه تولید ناخالص داخلی به شمار می رود. GDP این کشور در سال ۲۰۱۰ برابر با ۲,۵۵۵,۴۳۹ میلیون دلار بوده است.
فرانسه مرحله گذار از یک اقتصاد مدرن و مرفه همراه با مالکیت و مداخله عمیق دولت به یک اقتصاد مبتنی بر مکانیزم بازار منتقل میشود. دولت سوسیالیست، بسیاری از شرکت های بزرگ، بانک ها و بیمهها را خصوصی اعلام نمود. اما چندین شرکت عمده از جمله ایرفرانس، فرانس تلهکوم، رنو و تالس در اختیار دولت است و در برخی از امور بویژه قدرت، حمل و نقل عمومی و صنایع دفاعی دولت حاکمیتی دارد.
بخش ارتباطات راه دور برای بخش خصوصی بتدریج آزاد شدهاست. رهبران فرانسوی نظام سرمایه داری را میپذیرند که در آن عدالت اجتماعی از طریق قوانین، سیاستهای مالیاتی و تأمین اجتماعی اعمال میشود و اختلاف درآمد و تأثیر بازار آزاد بر بهداشت و رفاه عمومی را کاهش میدهد.
در زیر جدول ریز مبادلات تجاری و نمودار تراز تجاری هر یک از ۱۰ کشور بعدی با ایران را ملاحظه می کنید
ژاپن
روسیه
سنگاپور
افغانستان
هلند
بلژیک
تایوان
سوئد
بریتانیا
اتریش
«-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*»
اطلاعات مربوط به ارزش واردات و صادرات از آمار گمرک جمهوری اسلامی ایران اخذ شده است:
جدول شماره ۸ – آمار صادرات به کشورها – به ترتیب ارزش دلاری در سال ۱۳۸۹(ص۷۲ تا۷۴)
جدول شماره ۱۰ – آمار واردات از کشورها – به ترتیب ارزش دلاری در سال ۱۳۸۹(ص ۷۷تا۷۸)
اطلاعات مربوط به وضعیت اقتصادی کشورها، از پایگاه صندوق بین المللی پول به آدرس: www.imf.org و با تکیه بر آمارهای سال ۲۰۱۰ اخذ شده است.
[++] همچنین می توانید وضعیت مبادلات تجاری با کشورهایی که به طور مستقیم، غیر مستقیم ایران را تحریم کرددند را در مطلب سیاست تحریم و اقتصاد تجارت میکند! مشاهده بفرمایید.
———————————————-
این مطلب در روزنامه جهان صنعت، صفحات یک، سه و پانزده، مورخ ۲۶ اسفند ۱۳۸۹، در شماره ۱۹۲۵ منتشر شد.