از بنیانگذاری شهرآرا تا تشکیل هیئت سی نفر

انتخاب رهبران و اعضای اصلی انجمن ها، دارای چارچوبی بسیار روشن ، ساختاری منسجم و کاملا دموکراتیک در بین دریانی هاست. انجمن زادگاهی دریانی ها (هیئت سی نفره)بزرگترین و معتبرترین تشکل دریانی ها و متشکل از سی عضو اصلی است. در این تشکل که دارای اساسنامه است، انتخاب اعضای اصلی از طریق انتخابات صورت میگیرد.

نحوه انتخاب هیئت سی نفره بدین شرح است: روستای دریان در قدیم دارای پنج محله به اسامی میدکاهو، دیزج، تپه، مراد و کهریز بوده است. دریانی هایی تهران بر اساس تعلق به هر یک از این پنج محله دریان قدیم ، در نوبت های جداگانه و در گردهمایی های خود، از بین کاندیداها و افراد داوطلب، شش نفر را به عنوان نماینده خود انتخاب می کنند.

مجموع اعصای هر پنج محله دریان قدیم، در نوبت های جداگانه و در گردهمایی های خود، از بین کاندیداها و افراد دواطلب شش نفر را به عنوان نماینده خود انتخاب می کنند.

امروز دیگر دریانی ها صاحب تشکیلات منسجم سرزمینی هستند. ساختاری دموکراتیک دارند و هیئتی تحت عنوان «هیئت سی نفره» توان اعمال مدریت آنها را دو چندان ساخته استو مشارکت همه خانوار های دریانی ساکن تهران در طرح های تایید شده توسط این هیئت نشان از اتحاد خارق العاده آنها دارد. وجود صندوق های قرض الحسنه، تشکل های اقتصادی، عمرانی و… سبب شده تا یکی از قدرتمند ترین تشکل های غیر دولتی را تشکیل دهند. به طوری که نقش تشکل های دریانی های ساکن تهران در عمران و ابادانی شهرشان، خدمات فرهنگی آموزشی و طرح های اقتصادی آنها، به مراتب بالاتر از کمک های دولتیست. در واقع ما در سال ۱۳۹۰، با یک امپراتوری منسجم از دریانی ها روبرو هستیم.

اما این اتحاد از جایی آغاز شده است.  «ناققا دنیز ده دی» این جمله ای بود که مهدی ابراهیمی دریانی در جمع هم ولایتی هایش گفت و زمینه را برای مهاجرت گسترده انها فراهم کرد.

«نهنگ در دریاست» کنایه ای بود از آنکه سود بزرگ در دریا، که تهران است قرار گرفته و برای رسیدن به آن پیشرفت و شهرت ناگزیر باید به دریا زد. همین شد که حدود ۸۰-۹۰ سال قبل، دریانی ها به تهران آمدند.

حاج مهدی که حالا شرکتی تاسیس کرده بود و در فروش چای اسم و رسمی بهم زده بود، برای توسعه کارش نیاز به نیروی انسانی داشت. نه اینکه همه برای او کار کنند، همین که همکاران همشهری هم باشند ایده خوبی بود. پس به روستایش«دریان» بازگشت و از تهران گفت.

از سودهای کلانی که در تهران است و میتوانند از آنها بهره ببرند و همین شد که پای اهالی سخت کوش دریان به تهران باز شد. آذربایجانی که از دل سنگ و کوه گندم عمل آورده بود، کار کردن در مغازه برایش زیاد سخت نبود. دریانی ها سابقه مهاجرت هم زیاد داشتند، اصولا اهل خطر کردن هم بودند، یک نمونه بارزش را در همین پرونده معرفی کردیم، حاج علی اکبر، مشهور به علی اف در روسیه.

حاج مهدی دریانی؛  بنیانگذار شهرآرا و دریان نو

خلاصه آنکه همشهری ها هم به تهران آمدند و دل حاج مهدی ابراهیمی دریانی گرم تر شد. حاج مهدی شرکتی به اسم «شهر آرا» تاسیس می کند و به کار ساخت و ساز می پردازد، امروز بساز بفروشی کسب و کاری پر رونق و همه گیر است، اما در روزگاری که حاج مهدی به سمت آن رفت دست در بازار زیاد نبود. به سبک و سیاق همه بازاری های ایرانی، حاج مهدی هم دوست داشت بنایی مذهبی هم به یادگار بگذارد، پس بعد از بناکردن محله شهر آرا،«مسجد الزهرا» را هم ساخت تا یادش باقیی بماند.

«ناققا دنیز ده دی» این جمله ای بود که مهدی ابراهیمی دریانی در جمع هم ولایتی هایش گفت و زمینه را برای مهاجرت گسترده انها فراهم کرد. «نهنگ در دریاست» کنایه ای بود از آنکه سود بزرگ در دریا، که تهران است قرار گرفته و برای رسیدن به آن پیشرفت و شهرت ناگزیر باید به دریا زد. همین شد که حدود ۸۰-۹۰ سال قبل، دریانی ها به تهران آمدند.

می گویند در همان سال ها بانی فرستاده شدن طرح اپارتمان های ۵۵ متری به مجلس هم حاج مهدی بوده است. بعد او در حومه تهران زمینی وسیع خریداری می کند و در آن هم آپارتمان سازی میکند.

آپارتمان های سازمانی را برای کارمندانش در آن زمین (که آن روزها متری ۱۲ تومان میخرید) ساخت که به شش دستگاه معروف شد. این منطقه کجا بود، شاید باورتان نشود، ولی آن وقت ها ستارخان در واقع حومه تهران بوده. جایی که حاج مهدی اولین بنای خانه سازمانی ها را گذاشت، امروز شده خیابان شهرآرا و پاتریس لومومبو و دریان نو.

یک کار دیگر، بیمارستانی که ده تختش برای حاج مهدی بود. اشتباه نکنید، حاج مهدی خودش بیشتر از یک تخت نمیتوانست نیاز داشته باشد، ده تخت را برای بیماران بی بضاعت می خواست، فکر کرده بود که هر وقت خواست ده تخت در بیمارستان باشد تا اگر نیازمندی دید به سرعت به بیمارستان بفرستد. اسم آن بیمارستان امروز شهید هاشمی نژاد است. (روزنامه همشهری، شماره ۳۳۵۴)

به دریان نو و شهرآرا و… برگردیم. محله هایی که به افتخار حاج مهدی به نام زادگاه او نامگذاری شد. در آن زمان خدمات شهری آنچنانی در آن حومه های شهری وجود نداشت، لاجرم حاج مهدی چند دستگاه اتوبوس میخرد، تا اهالی دریان بتوانند به تهران رفت و آمد کنند.

و بعد در یانی ها وارد می شوند. دریانی ها هم به سبک حاج مهدی عمل میکنند و در واقع او میشود الگوی اهالی روستای خودش. کمک به هم نوع و از آن بین همشهری سرلوحه آنها قرار می گیرد و سعی میکنند تا مثل حاج مهدی اقدامات عمرانی خود را که سرمایه آن را از طریق سوپر مارکت داری، توزیع یا تولید به دست آوردند در زمینه های عمومی مثل حسینیه،  خیریه ها و… گسترش دهند.

تشکل های دریانی

تشکل های دریانی های تهران شامل هیئت های عزاداری، صندوق قرض الحسنه، هیئت سی نفره و درمانگاه خیریه است. محل اصلی این تشکل ها و مکانی که در آن جلسات و گردهمایی های دریانی ها برگزار می شود حسینیه دریانی های تهران است. دریانی ها از ابتدای عزیمت به تهران و با افزایش جمعیت مهاجری خود، هیئت عزاداری داشتند ، این هیئت ابتدا به صورت دوره ای و در منازل مردم تشکیل می شد؛ اما احداث حسینیه در سال ۱۳۶۰ با فراهم آوردن مکانی ثابت باعث نزدیکی دریانی ها به هم شده و فرایند تشکیل شبکه اجتماعی دریانی ها را مستحکم نمود تا مراسم مختلف، جشن ها، میهمانی ها و… و اشنایی و فرایند عضو گیری به راحتی اجرا شود.

فعالیت این تشکل ها حول دو محور عمده در جریان است: اول محور مراسمی یا مناسبتی؛ بدین معنا که دریانی ها در مناسبت های مختلف، چه مذهبی و چه غیر مذهبی (مانند عزا یا عروسی) نزدیکی و همبستگی خود را نشان می دهند. چنین رسمی در میان مهاجران مختلف و اعضای اجتماعات قومی و مذهبی در شهرهای بزرگ که شناخت نزدیکی به هم دارند، تاحدودی وجود دارد. دوم، محور حمایتی و کمک؛ یعنی ایجاد تشکل ها و و برگزاری گردهامیی ها جهت حمایت از افراد هم زادگاهی و جلب توجه و علاقمندی به امروز زادگاه اصلی. برای نمونه گردهمایی های هیئت سی نفره، شرکت عمران دریان و صندوق قرضالحسنه در این مقوله جای دارد.

نهادها و تشکل های مهم دریانی ها در تهران

برای دیدن در ابعاد واقعی کلیک کنید

حیطه فعالیت نهادها و تشکل های دریانی یا به طور مجزا در تهران و دریان است، یا هم زمان در هر دو نقطه جریان داردکه نشان دهنده توجه دریانی های تهران به روستای خود و امتداد علایق دریانی ها به روستایشان است. نکته بسیار پر اهمیت اینکه، نهادهای دارای ساختار رسمی و مدرن تر بیشتر به سمت فعتالیت  در جریان سوق یافته اند. نوع فعالیت تشکل های دریانی نیز طیف گسترده ای شامل: مذهبی، حمایتی، عام المنفعه، عمرانی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی را در بر می گیرد.

هیئت قدرتمند سی نفره

انتخاب رهبران و اعضای اصلی انجمن ها، دارای چارچوبی بسیار روشن ، ساختاری منسجم و کاملا دموکراتیک در بین دریانی هاست. انجمن زادگاهی دریانی ها (هیئت سی نفره)بزرگترین و معتبرترین تشکل دریانی ها و متشکل از سی عضو اصلی است. در این تشکل که دارای اساسنامه است، انتخاب اعضای اصلی از طریق انتخابات صورت میگیرد.

نحوه انتخاب هیئت سی نفره بدین شرح است: روستای دریان در قدیم دارای پنج محله به اسامی میدکاهو، دیزج، تپه، مراد و کهریز بوده است. دریانی هایی تهران بر اساس تعلق به هر یک از این پنج محله دریان قدیم ، در نوبت های جداگانه و در گردهمایی های خود، از بین کاندیداها و افراد داوطلب، شش نفر را به عنوان نماینده خود انتخاب می کنند.

مجموع اعصای هر پنج محله دریان قدیم، در نوبت های جداگانه و در گردهمایی های خود، از بین کاندیداها و افراد دواطلب شش نفر را به عنوان نماینده خود انتخاب می کنند.

برای دیدن در ابعاد واقعی کلیک کنید

مجموع اعضای هر پنج محله دریان قدیم با یکدیگر هیئت سی نفره دریانی های تهران را تشکیل می دهند. از هر شش نفر اعضای اصلی هر محله، یک نفر به عنوان عضو اصلی شناخته می شود که در مجموع پنج نفر دارای حق امضا و تخصیص اعتبارات هستند. این انجمن زادگاهی و هیئت سی نفره، دارای اساسانامه است و انتخابات آن به صورت دوره ای برگزار می شود. انتخابات هیئت سی نفره هر چهار سال یکبار برگزار می شود.

جلسات هیئت چهارشنبه آخر هر ماه از ساعت ۴ تا ۸ بعدازظهر در محل حسینیه دریانی ها برگزار می شود و با حضور ۱+۱۵ نفر از اعضا رسمیت پیدا می کند. تصمیمات گرفته شده در جلسه قانونی و قابل اجراست.

تامین اعتبار هیئت سی نفره از طریق مبالغی است که به صورت سالانه از تمام خانوار های دریانی ساکن تهران گرفته می شود. هر خانوار باید سالانه دست کم مبلغ ۶۰ تا ۱۰۰ هزار تومان به حساب هیئت سی نفره پرداخت کند.

نهادها و تشکل های دریانی ها در تهران دارای مکانی ثابت است. همچنین حسینیه دریانی ها مکان ثابتی را برای گردهمایی ها و برگزاری مراسم در نظر گرفته است. در محل حسینیه دفاتری نیز برای صندوق قرض الحسنه، هیئت سی نفره، و هیئت امنای دریانی های تهران اختصاص داده شده است. حسینیه از زمان تاسیس، مکان ثابتی برای دریانی ها فراهم آورده است. این نهادها علاوه بر دفتر مرکزی ثابت، دارای اساسنامه هستندو حتی صندوق قرض الحسنه، ثبت رسمی نیز شده است. (کار آفرینی به شیوه محمود احمدپور، رضا یادگاری، مهشید سنایی، ۱۳۸۹، تهران، کارآفرین برتر)

برای دیدن در ابعاد واقعی کلیک کنید

این هیئت سی نفر با همکاری شهردار، شورا و دهیار نیازهای مردم دریان را نیز مشخص کرده و بر طبق چارچوب مذکور در چارت همین صفحه اقدام به اجرای طرح می کنند.

—————-

این مطالب در پرونده ای در همشهری ماه، شماره ۸۰، مورخ مرداد ۱۳۹۰،  تحت عنوان کلی: “امپراتوری دریانی ها” از صفحات ۱۱۶ تا ۱۲۵ منتشر شد.  برای دیدن عناوین پرونده روی آنها کلیک کنید:

• امپراتوری دریانی ها در سه نسل(۱)/ مقدمه
• امپراتوری دریانی ها در سه نسل(۲)/دریانی هایی نخستین؛ از روسیه تا لاله زار
• امپراتوری دریانی ها در سه نسل(۳)/از بنیانگذاری شهرآرا تا تشکیل هیئت سی نفر
• امپراتوری دریانی ها در سه نسل(۴)/دکتر بهشتی کلید خانه اش را به من می سپرد
• امپراتوری دریانی ها در سه نسل(۵)/سلاطین دیروز بقالی ها در حال تشکیل امپراتوری سوپرمارکت ها