Amirhadi Anvari

این پرونده را برای ضمیمه آخر هفته دنیای اقتصاد مورخ ۲۷ مهر با کمک دوستان خوبم تهیه کردم. بخشی از مطالب که خودم هم در تهیه آنها همکاری داشتم را در اینجا می گذارم. به نظر خودم موضوع فوق العاده با اهمیتی است. دلیل هم دارد، تعداد مبتلایان به ویروس ایدز به طرز خاصی در ایران افزایش یافته و چون این بیماری دوره ای پنهان دارد، تعداد زیادی کودک بیگناه به این ویروس مبتلا شدند.

وضعیت آنها با هیچ یک از گروه های کودکان بیماری خاص قابل مقایسه نیست. از دوستان و مخاطبان گرامی تقاضا دارم در انتشار این مطالب یاری کنند. با تشکر

کودکان +ایدز

۱) محکوم به آغوش‌های بسته

۲) دو تجربه واقعی

۳)نظرسنجی از ۵۰۰ نفر شرکت کننده

۴)اولیا و همکلاسی+HIV

یکی از اصلی‌ترین مشکلات کودکان مبتلا به اچ آی وی مثبت حضور در مدارس و اماکن عمومی است. تعداد زیادی از آنها (چنان‌که در تجربه‌های شخصی همین پرونده می‌خوانید) به دلیل برخی رفتارها طرد و بعد به مشکلات روحی شدید دچار می‌شوند. خبرنگار دنیای‌اقتصاد چهار سوال ساده از تعدادی از اولیایی که فرزندان محصل دارند، در مناطق مختلف تهران پرسیده است:

۱) آیا حاضرید فرزند خود را در کلاسی ثبت نام کنید که یک کودک اچ آی وی مثبت در آن حضور دارد؟

۲) آیا حاضرید در محل کار، اماکن آموزشی، ورزشی و… در کنار فردی مبتلا به آچ وی مثبت باشید؟
۳) آیا حاضرید فرزند خود را در مجموعه ورزشی (برای مثال استخر) که در آن کودک اچ وی مثبت نیز حضور دارد ثبت‌نام کنید؟
۴) در صورتی که مطلع شوید در کلاس درس یا مدرسه کودک شما کودکی مبتلا به اچ ای وی مثبت حضور دارد، آیا برای اخراج وی از کلاس با مدیریت آموزشگاه تماس خواهید گرفت؟

آقای ش- ۳۵ ساله- ساکن تهران
پاسخ ۱) خیر، به جهت احتمال انتقال ویروس از طریق زخم وخونریزی
پاسخ ۲) خیر، ترس از انتقال ویروس
پاسخ ۳) خیر، به جهت احتمال انتقال ویروس از طریق زخم وخونریزی
پاسخ ۴) بله، به نظر من اینگونه افراد باید از امکانات جداگانه استفاده کنند و هنگام حضور در جامعه کاملا مراقب دیگران باشند.

آقای ک- ۴۴ سال تحصیلات کارشناسی ارشد ساکن تهران- سابقه همکاری با موسسات خیریه به مدت ۱۲ سال.
پاسخ ۱) خیر، آموزش لازم در ایران برای کنارهم قرارگرفتن این افراد داده نشده است.
پاسخ ۲) خیر
پاسخ ۳) خیر، به علت عدم آگاهی از نحوه و میزان شیوع وانتقال بیماری به دیگران.
پاسخ ۴) خیر، برای اخراج خیر ولی برای ایمن‌سازی کلاس همکاری خواهم کرد.

خانم شیروانی لیسانس راهنمایی و مشاوره – ساکن خیابان دولت.
پاسخ ۱) بله. چون می‌دانم ایدز چه طور منتقل می‌شود و اینکه بچه‌ها با هم همبازی باشند خطری ندارد، اما برای پسرم توضیح می‌دهم که چه موارد احتیاطی را رعایت کند؛ مثلا اگر دوستش که بیمار است زخمی شد مواظب باشد که چیزی از دستش نگیرد و مراقب تماسش باشد.
پاسخ ۲) بله. برای بودن در کنار کسی که اچ‌آی‌وی مثبت است مشکلی ندارم.
پاسخ ۳) بله. فرزندم را به مکان ورزشی می‌فرستم، اما نکات بهداشتی درباره انتقال اچ‌آی‌وی را قبلا به او آموزش می‌دهم.
پاسخ ۴) خیر. تقاضا نمی‌کنم.

خانم کسایی- خانه‌دار- ساکن خیابان آزادی
پاسخ ۱) بله. اگر بچه اچ‌آی‌وی مثبت همکلاسی پسرم باشد، مشکلی ایجاد نمی‌شود، اما اگر بدانم آن شخص چه کسی است به پسرم آگاهی می‌دهم و توصیه می‌کنم در برخورد با او چه نکاتی را رعایت کند.
پاسخ ۲) از استخری که بدانم فردی در آن مبتلا به اچ‌آی‌وی است استفاده نمی‌کنم، اما برای ورزش‌های دیگر مشکلی ندارم.
پاسخ ۳) خیر. در باشگاه ورزشی و استخر چون امکان آسیب و صدمه وجود دارد، اجازه نمی‌دهم فرزندم همراه فرد بیمار شرکت کند و اگر بدانم کسی مبتلاست، سراغ مکان دیگری می‌روم.
پاسخ ۴) خیر. درخواست اخراج کودک مبتلا را نمی‌کنم.

خانم محمدطاهر – ویراستار- ساکن منطقه ۱
پاسخ ۱) بله. در مورد اچ‌آی‌وی بیشتر تحقیق می‌کنم تا مطمئن شوم راه‌های انتقال آن را درست شناخته‌ام. فکر نمی‌کنم از طریق تماس منتقل شود، بنابراین فقط به پسرم می‌گویم در مدرسه مراقب باشد و اگر خراشی روی بدن دوستش که مبتلا به ایدز است ایجاد شد، به آن دست نزند.
پاسخ ۲) اگر در باشگاه ورزشی باید با فرد مبتلا شرکت کنم، با احتیاط رفتار می‌کنم، اما اگر استخر باشد شرکت نمی‌کنم.
پاسخ ۳) خیر. اگر پسرم به باشگاهی برود که بدانم فرد مبتلا در آن هست حتما باشگاه را عوض می‌کنم.
پاسخ ۴) خیر. دلیلی نمی‌بینم او از تحصیل محروم شود.

خانم الف – کارمند دانشگاه – ساکن جنوب تهران
پاسخ ۱) بله. دخترم را به کلاسی که یک کودک مبتلا به اچ‌آی‌وی در آن حضور دارد، می‌فرستم، چون راه‌های انتقال این بیماری را می‌دانم و از طریق نشستن سر کلاس، خطری فرزندم را تهدید نمی‌کند.
پاسخ ۲) بله. حاضرم در مکان‌های ورزشی با فرد مبتلا حضور داشته باشم، چون از راه‌های انتقال بیماری آگاهم. در مکان‌های ورزشی با فرد مبتلا احتیاط می‌کنم.
پاسخ ۳) خیر. دخترم را به باشگاه دیگری می‌فرستم، چون ممکن است جایی از بدن فرد مبتلا زخم باشد و باید تا جایی که می‌توانیم پیشگیری و محافظت کنیم. بچه‌ها به این مسائل خیلی آگاه نیستند.
پاسخ ۴) خیر. دلیلی ندارد درخواست اخراج بچه مبتلا به اچ‌آی‌وی را از کلاس داشته باشم، چون او گناهی ندارد و نباید از تحصیل محروم شود.

خانم محقق – کارمند – تحصیلات کارشناسی – ساکن مرکز تهران
پاسخ ۱) خیر. حاضر به ثبت نام دخترم در این مدرسه نیستم. احتمال ریسک بالاست و ممکن است مشکلات روحی و فکری ایجاد کند.
پاسخ ۲) بله. در مکان ورزشی و محل کار، در صورت اطلاع، با حفظ شرایط و رعایت موارد خاص، مشکل خاصی پیش نخواهد آمد.
پاسخ ۳) خیر. برای فرزندم امکان بروز خطر بهداشتی وجود دارد.
پاسخ ۴) خیر. او هم حق زندگی و بهره‌مندی از کلیه امکانات اجتماعی را داراست.

خانم ج – کارمند – ساکت غرب تهران
پاسخ ۱) بله. فکر می‌کنم حضور کودک در کلاس مشکلی ایجاد نمی‌کند.
پاسخ ۲) بله. آموزش کافی دیده‌ام و فکر می‌کنم سلامتی‌ام تهدید نمی‌شود.
پاسخ ۳) خیر. چون از لحاظ بهداشتی ایمن نبوده و مسائل بهداشتی در ایران خیلی خوب رعایت نمی‌شود.
پاسخ ۴) خیر، دلیلی ندارد. آموزش کافی به فرزندم می‌دهم.

آقای احمدی نژاد امروز در نشست خبری خود از دخالت خبرگزاری که به نهادهای نظامی وابسته است انتقاد کرد. (اینجا) از آنجا که خبرگزاری دیگری در کشور به جز فارس به نهاد نظامی وابسته نیست،‌به نظر می رسد منظور فارس بوده.

جای تعجب است که احمدی نژاد از خبرگزاری که سال قبل گفته بود آن را بیش از سایر خبرگزاری ها دوست دارد و حتی خود از موسسان آن بوده چنین انتقاد کند!(اینجا)

باید دید دلیل این چرخش موضع فوق العاده چه بوده. چگونه تا سال قبل خبرگزاری فارس «یک چیز دیگری» بود و امسال نباید در سیاست دخالت کند!

برای دیدن در ابعاد بزرگ روی عکس کلیک کنید

جناب آقای آل اسحاق…. با دارا بودن ۹۰۰ تن ذخایر طلا که شرایط جنگی پیش نمی آید، کمی تند رفتید… اگر واقعا ما سال قبل بهمن ماه ۹۰۰ تن ذخایر طلا داشتیم، الان هم به هیچ عنوان جای نگرانی نیست.

امروز در خبرها دیدم آل اسحاق رئیس پارلمان بخش خصوصی(!) و عضو موتلفه اسلامی که پیشتر اکثرا تمام قد در کنار دولت می ایستاد و این روزها در یکی از مجلات در مورد کاندیدا شدن وی برای ریاست جمهوری نیز گمانه زنی هایی مطرح شده، نسبت به وضعیت بازار اعتراض کرده است.

یادم هست یکبار هم آمار واردات به طرز حیرت آوری به نفع وزارت فخیمه بازرگانی تغییر کرده بود، طوری که آمار واردات کاهش و آمار صادرات افزایش یافته بود، همان وقت در روزنامه جهان صنعت مطلبی نوشته شد و روابط عمومی آن مرکز با لحن بسیار زشتی علیه نویسنده به قلم فرسایی پرداخت و گناه را به گردن گمرک انداخت، که البته گمرک نپذیرفت، چنانکه در آمار گمرک ارقام درست بودند و در سایت اتاق تغییر داده شده بودند!

این عجب که بالاخره صدای خرد شده ارزش پول ملی و قدرت خرید مردم به گوش رئیس پارلمان بخش خصوصی هم رسیده است. رئیس اتاق بازرگانی تهران با انتقاد شدید از برخی برخوردهای سلیقه‌ای در مورد بازار ارز گفت: «هیچکس حق ندارد به هر دلیلی منافع ملی را به خطر بیندازد و باید همان طور که در شرایط جنگی، افراد بی انضباط را به دادگاه نظامی می‌برند، افرادی که آثار تصمیماتشان به کشور لطمه می‌زند، باید محاکمه شوند.»

در مرداد ماه ۱۳۹۰، آقای آل اسحاق در حالی که یکی از نمایندگان بخش خصوصی در جلسه عمومی سخنانی در زمینه اثرات تحریم و آسیب به بخش خصوصی ایراد کرد، وی را شدیدا سرکوب کرد(اینجا)

در بهمن ماه ۱۳۹۰، چند مطلب در نشریات مختلف منتشر کردم در مورد حراج ذخایر بانک مرکزی و آسیب و لطمات جبران ناپذیر تصمیمات بانک مرکزی … اینکه این ذخایر هرگز نخواهد توانست نقدینگی را کنترل کند و در عوض ذخایر را هم به باد خواهد داد. (اینجا اینجا اینجا اینجا)

در این شرایط که همه به دنبال میزان واقعی ذخایر طلای بانک مرکزی بودند، آقای آل اسحاق با اظهار نظری شگفت انگیز حتی از رئیس بانک مرکزی هم(که ذخایر را ۵۰۰ تن عنوان می کرد و همان هم جای سوال داشت) حرکت کرد و ذخایر طلا را ۹۰۰ تن اعلام کرد! (اینجا)

جناب آقای آل اسحاق…. با دارا بودن ۹۰۰ تن ذخایر طلا که شرایط جنگی پیش نمی آید، کمی تند رفتید… اگر واقعا ما سال قبل بهمن ماه ۹۰۰ تن ذخایر طلا داشتیم، الان هم به هیچ عنوان جای نگرانی نیست.

دولتی ها که مشخصا باید از عملکرد خود دفاع می کردند. شما رئیس پارلمان بخش خصوصی بودید که میتوانستید صدای انتقاد به عملکرد دولت باشید. شما چرا تا الان سکوت کردید؟ شما چرا در تمام این سال ها تمام قد کنار دولتی ها ایستاید و گاهی جلوتر از آنها از دولت و عملکرد آن دفاع کردید.

در همان ماجرای تغییر قیمت ارز و حراج سکه، هنوز دلار به ۱۸۰۰ تومان هم نرسیده بود که شما دفاعیات جانانه از دولت می کردید و از ذخایر تمام نشدنی می گفتید.

وقتی واحدهای صنعتی یکی یکی ورشکسته می شدند، این شما بودید که هر بار نشست صبحانه ترتیب می دادید و از توافقات خیلی خوبتان با دولتی ها می گفتید!

یا در بهمن ماه سال قبل “سهوا” اشتباه کردید، که لازم است اشتباه خود را اصلاح کنید، یا الان میخواهید سیاه نمایی کنید! شاید هم موازنه بهم خورده…. به هر حال شما که در سر خیال ریاست جمهوری میپردازید، لا اقل آرشیو خبرهای قبلی را پاک کنید.